De zzp-er is veel in het nieuws laatste tijd. Maar naar mijn idee klopt de naam zzp-er niet altijd. In 1999 begon ik voor mezelf, ja zonder personeel, dus zou ik zzp-er zijn, zelfstandige zonder personeel. Maar ik vond (en vind) mezelf geen zzp-er, maar ondernemer. Weliswaar in het begin zonder personeel. Maar ik was wel degelijk in mijn ogen ondernemer: met ideeën voor de groei van mij bedrijf, met plannen en ambities. In 2009 verkocht mijn bedrijf, werd ik van ondernemer (ik had intussen personeel) weer zzp-er. Maar weer voelde ik me alles behalve zzp-er, ik voelde me ondernemer met nieuwe ambities en plannen.
En nu, nu krijg ik kriebels van de titel zzp en alles wat daarover gezegd wordt. De zzp-er neemt geen verzekering voor arbeidsongeschiktheid, geen spaarpot voor zijn pensioen en is een probleem voor de toekomst. ONZIN Veel zpp-ers zijn ondernemers, weliswaar zonder personeel, maar met ideeën, plannen, planning en ambitie. En ja er zitten er tussen die geen ondernemer zijn, dat zijn werknemers die de keus van zpp-er gemaakt hebben al dan niet gedwongen door omstandigheden. Zij zijn geen ondernemers en zijn een risico vooral voor zichzelf. Ik kende ze in de tijd van mijn administratiekantoor: kraanmachinist in de bouw, zijn baas zei dat het beter was zzp-er te worden. Dan hield hij meer over. En zijn baas had wel 3 bedrijven, dus het zat wel goed met de regels. Deze man en dit gezin stuurde facturen, zoveel geld hadden ze nog nooit ontvangen. En het ging op dat geld, aan zaken die ze nooit gekocht hadden. En ze gingen failliet omdat niemand ze uitgelegd had dat ze ook nog belasting moesten betalen. (dit is echt gebeurd!)
Deze mensen moeten beschermd worden tegen ondernemers die de zzp-er gebruiken voor eigen gewin. Mensen die lekker gemaakt worden voor iets waar ze niet geschikt voor zijn.
Wanneer ik zelf online mijn hypotheek wil wijzigen moet ik een test doen of ik wel genoeg er van weet, en 3x mijn handtekening zetten dat ik bewust ben wat ik doe en de risico’s die ik loop.
Waarom dit niet voor de startende zzp-er, bewust maken van risico’s, een toelatingscursus laten doen, zodat niemand kan zeggen: owww. Ik wist dat niet, en dusdanig dat de surrogaat ondernemer geen zpp-er wordt, maar in loondienst blijft. En dat de “echte” ondernemer niet betutteld wordt in hoe en wat hij voor zichzelf moet regelen. En dan ga ik het nu nog niet hebben over wat er nog in arbeid flexibel gemaakt moet worden (in mijn ogen), zodat een ondernemer niet na twee jaar een loondienstmedewerker de deur wijst, niet omdat hij niet voldeed, maar uit angst voor de financiële strop die kan komen wanneer er iets mis gaat. Laten we eerst maar eens recht doen aan de ondernemer zonder personeel!
ZZP-er
Bladwijzer de permalink.