Veiligheid..

Afgelopen week had ik een oefenavond voor de dialoogdagen. En het thema waarmee wij werkten die avond was veiligheid. Grappige is dat ter plekke het thema bepaald wordt en dat je er onvoorbereid in gaat, maar dat het  je wel e.e.a. oplevert. Je gaat nadenken over hoe jijzelf t.o.v. veiligheid staat en je hoort wat de andere deelnemers daarvan vinden, daarmee ervaren hebben. En wat nog leuker is zijn een ieders dromen is op het gebied van veiligheid.
Maar wat is veiligheid dan? Veiligheid is één van onze basisbehoeften.   Als kind heb je een veilige omgeving nodig om je te ontwikkelen van kind naar volwassene. Veel mensen leggen als ze volwassen zijn de veiligheid buiten zichzelf. Anderen moeten zorgen dat we ons veilig voelen. De overheid, de politie, een partner…
En dan moet ik denken aan een lied van Renze Ferweda: Wat je als kind niet gekregen hebt geeft dat alsnog aan jezelf.
Ik denk namelijk dat veiligheid in jezelf zit. Natuurlijk kan daar door buitenaf behoorlijk wat inbreuk op plaats vinden. Door een inbraak in jouw woning, door geweld dat je tegenkomt op straat of andere gebeurtenissen.
Maar hoe snel je jezelf hersteld, heeft weer te maken met de veiligheid in jezelf. Een ander kan het je niet geven, maar ook niet afnemen.
Tijdens de dialooggesprek kwam naar voren, naar mate we materialistischer in het leven staan, hoe meer we kunnen verliezen, hoe groter het risico op onveilig gevoel.
Maar als je binnen in jezelf kijkt, wat kun je werkelijk verliezen? Is het erg om materie te verliezen, en dan bedoel ik echt erg? Is dat levensbedreigend? Volgens mij niet.
Onze grootste angst is de doodsangst, en wanneer die voorbij komt, dan komt onze veiligheid in het gedrang. Veiligheid ligt immers heel dicht bij de afwezigheid van angsten.
Al onze andere angsten behoeven niet zo’n extreme invloed te hebben op ons gevoel van onveiligheid. Want zijn deze angsten reëel of zijn het nog onze kinderangsten?    Bijvoorbeeld de angst om verlaten te worden. Bij veel volwassen mensen is deze angst aanwezig. Dat kan o.a. veroorzaakt door scheiding van ouders in de kinderjaren.  Maar als volwassene is deze angst vaak niet meer nodig. Daar kom je pas achter wanneer je de moed en tijd neemt om deze angst te onderzoeken. Wanneer je als kind in een onveilige setting opgegroeid bent dan heb je in je volwassen jaren  veel te doen. Maar het liedje van Renze is waar, wat je als kind niet gekregen hebt, geef het alsnog aan jezelf! En daarvoor is het nooit te laat.

Bovenstaande zijn mijn persoonlijke gedachten en geen conclusie van de dialoog avond. Het inspireerde mij om erover te schrijven.  De dromen die iedere deelnemer had geven hoop voor onze toekomst, want dromen over een veilige wereld is het begin over hoe het er in de toekomst uit mag gaan zien.
Wil jij ook een dialoogavond meemaken, begin november gelegenheid genoeg.
Ikzelf begeleid een dialoogavond op donderdag 7 november in Oisterwijk, bij de Inloop op de Kerkstraat, om 19.00 uur. Je kunt natuurlijk ook naar één van de andere dialoogtafels gaan.
Heb je interesse, schrijf je in via www.oisterwijkindialoog.nl