Toevallig (bestaat dat?) twee dagen op een rij werkgerelateerde bijeenkomsten gehad. Gisteren P&O café waar ik met meerdere collega’s die bij andere bedrijven werken aan de slag ga met personeel&organisatie thema’s. Vandaag een bijeenkomst bij Robiz en de Verkoopfabriek met o.a. een lezing (of is het een voorstelling?) van Rob Janszen.
En dan gaat het over werk, maar niet het inhoudelijk werk maar het werk dat verricht wordt rondom klantenrelaties, maar ook leverancierrelaties.
Want daarmee krijgen we vanuit het ondernemerschap allemaal mee te maken. En zoals vandaag gezegd werd is klantgerichtheid, servicegericht en dergelijke waarden geen usp meer. (USP staat voor Uniek Selling Point, dat wat jou als bedrijf onderscheid van anderen, waarom de klanten juist voor jou moeten kiezen). De wereld wordt transparanter, mensen kunnen zo alles vinden, en checken of het klopt of dat iets goedkoper kan. We moeten onze klanten dus iets beters bieden.
En wanneer ik dat alles aanhoor denk ik, ja dat klopt maar hoe. Hoe. Gisteren maakte ik kennis met . Why, How What. En als de Waarom niet duidelijk is dan hoef je niet verder te gaan. Is dat een stap die we vaak overslaan? Of die we voor ons zelf wel duidelijk hebben, maar wellicht niet voldoende overdragen, waardoor acties niet gedragen worden?
Grappige in het hele verhaal is dat ik opgeleid ben in een stroming waar een waarom vraag juist nooit gesteld mocht worden. Waarom houdt een oordeel. Waarom doe je dat? Impliceert dat je het er niet mee eens bent. Heeft natuurlijk ook met de intonatie te maken.
En nu moet ik juist weer waarom vragen stellen. En ik merk dat dit goed is.
Waar ik ook helemaal weg van ben is het brainstormen waar je elkaar niet af mag kraken maar juist aan moet vullen. Ik heb dat in een van mijn blogs al eerder genoemd. Niet een voorstel of een idee af kraken en zeggen: dat lukt toch niet, dat kan niet, daar is geen geld voor. Maar versterken met ja, dat is een leuk idee en dan kunnen we ook… Grenzen op zoeken tot nog na het onmogelijk om zo uiteindelijk tot een goed, bruikbaar en gedragen idee te komen. De Why-vraag kan het geheel weer ondersteunen.
En toch merk ik bij mezelf dat het nog te veel de theorie is. Dat het me moeite kost om het werkelijk ook toe te passen. Maar gelukkig zijn er dan van die bijeenkomsten als gisteren en vandaag die mij inspireren om het toch te gaan proberen, het aan andere te vertellen. Waarom: Omdat ik geloof dat we niet alleen werken voor het geld, maar juist voor een stuk zingeving in ons leven. En dat maakt ons een gelukkiger en completer mens! (En misschien moet ik voor mezelf spreken: het maakt mij een gelukkiger en completer mens!)
Grenzen opzoeken 🙂