Poetsen is niet belangrijk

Ik heb een doosje vol herinneringen die ik tegenkom wanneer ik iets meer poets als alleen voor het oog.
Het doosje is door mijn zoon vroeger op school gemaakt, met een lief Moederdag versje, dus dat start al met een herinnering aan de toen die kleine jongen en nu die mooie volwassen vent.

In dat doosje zitten prularia en sierraden die ik niet draag, maar die wel waardevol zijn, niet in geld maar de emotionele waarde. Waarmee ik terug in de tijd ga. Ik wil er een paar met je delen:
– rechts horloge van mijn moeder, alweer 15 jaar niet meer bij ons
– in het midden mijn bedelarmbandje, mijn trots als kind, ik had ook een ketting, die bedels zijn ooit aan dit armbandje gehangen. Dat hartje komt uit Oostenrijk, twee keer geweest in mijn kindertijd, het hertje is van de camping in Someren, toen een Philipscamping.
– boven het kettinkje is een broche met foto’s van mijn opa en oma in hun jonge jaren
– onder, dat ding met die twee pinnen, is vanuit de tijd dat ik in de psychiatrie gewerkt heb, daarmee maakte je een zweedse band los en vast. Met een zweedse band zette je een patiënt vast aan zijn stoel.
– daarnaast is een roosje, een hanger, wanneer je het open doet, zit daar een afbeelding van Maria. Deze komt uit de tijd dat ik met bedevaarten meeging als verzorgster
– het linkse horloge heb ik gekregen met mijn 1e communie
– linkse hanger, een medaillon, dat mijn moeder van de jongst zus van mijn vader kreeg bij zijn overlijden. Hij is  komende mei al 45 jaar niet meer bij ons. 

Een waardevol herinneringen doosje en het grappige is dat het steeds weer andere herinneringen oproept, wel rondom zelfde thema natuurlijk.  Het nadeel is dat het poetsen wel erg lang duurt, want met mijn herinneringen ophalen ben ik zo een hele tijd verder.
Maar poetsen….dat is niet belangrijk.

Bladwijzer de permalink.

3 reacties op Poetsen is niet belangrijk

  1. Toos Otte-van Otte-van Limpt zeggen:

    Heerlijk dat weg mijmeren. Heb ik ook vaak als ik oude foto albums pak………………………

  2. Nell Luijten zeggen:

    Blijf de herinneringen koesteren.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *