12 jaar geleden was ik volop bezig met het schrijven van het boek Ik-Kracht, dat in april 2010 uitkwam. Wanneer ik het nu zou schrijven zouden, door 12 jaar levenservaring rijker, links en rechts anders zijn. Maar de basis die blijft. Ik blijf onvoorwaardelijk geloven in het verschil van wilskracht (soms ook zeer nodig en nuttig) en ik-kracht.
In mijn therapiepraktijk was dat ook mijn doel: mensen bij hun Ik-kracht brengen met als belangrijk item: Je moet het wel zelf doen, maar niet alleen.
Mijn therapiepraktijk is grotendeels ingewisseld voor andere werkzaamheden. Maar bij wat ik ook doe, ik wil mensen blijven prikkelen om vanuit Ik-kracht te werken.
Grappige is in mijn vak als fotograaf….dát maakt voor mij het verschil tussen geposeerde foto’s en spontane foto’s, geposeerd dan tref je mensen vaak in een wilskracht energie aan. Spontaan mag je mensen vaak in hun eigen kracht zien. Dat is bij de Moment Design foto’s waar mensen uitgedaagd worden om buiten hun comfortzone te gaan, zodat we foto’s krijgen waar de echte verbinding is te zien. Dat geldt ook voor uitvaartfotografie, juist in de essentie van het verdriet komen mensen bij hun eigen kracht. Verdriet en daarmee kwetsbaarheid zit vaak in Ik-kracht. En zo zie je, hoe uiteindelijk eerder opgedane ervaringen en inzichten weer hun plaats mogen krijgen in het nieuwe.
