Iedere dag mag iets van vakantie hebben, of het nu vakantie is of niet.

Voor degenen die mij volgen is het een inkoppertje, vakantietijd -> mijmertijd. Het lijkt of ik er niets aan kan doen, na een dag of wat begint het te kriebelen, ik moet iets, iets schrijven, overdenken, meenemen. Ik lees mijn blog die ik schreef in mijn vorige vakantie. Ik wilde bijna een stukje herhaling schrijven: met ons huis op wielen gaan we op pad. Een luxer huis dan we vorig jaar hadden, de vorige is vervangen voor deze, ruimer (hoefde voor mij niet, maar als je een 2e hands koopt moet je concessies doen), en absoluut grootste winstpunt: ik word niet meer met kramp wakker. We hebben een idee in ons hoofd wat we willen gaan doen, Pyreneeën van West naar Oost aan de Spaanse kant. Dat werd al snel van Oost naar West. Maar waar we stoppen, slapen eten, het is ons vooraf niet bekend. En iedere keer weer wat gemopper, moeten we dat niet beter voorbereiden? Maar nee….dit is onze manier. Op soms doodenge wegen waarbij ik mijn tenen in kramp knijp, maar vooral prachtige wegen komen we op plaatsen waarvan we het bestaan niet wisten. Soms slapen op een camping, soms op een camperplek. Soms fietsen, (leve de ondersteuning) waarbij je de wereld weer anders ziet, ergens op een terras heerlijk eten, soms geen andere keus dan die soep die uit Nederland meekwam maar op te warmen omdat er niets in de buurt is. Maar altijd: genieten, wat is het mooi (soms minder mooi, maar dat is zo voorbij).
Een berichtje van een vriend, mooie reis, ik lig helaas niet op de route.  Het spookt door mijn hoofd, zolang niet gezien, is onze route makkelijk aan te passen? Als we het nu niet doen, wanneer dan wel? Berichtjes heen en weer, onze route gaat via hem.  En daarom heet mijn reis verrassingsreis: vooraf niet bedacht zoals we weinig bedacht hadden.
Ik lees mijn vakantieblog van vorige jaar, ik wilde de fotografie uit gaan breiden, nou dat is gelukt!
Komend jaar? Wat brengt komend jaar? Heb ik een doel? Moet ik een doel hebben?  Niet een doel, een richting.  Zonder een zinvol (wat dat dan ook mag zijn..) doel, word ik onrustig, dat wat ik doe moet voor mij zinvol zijn, betekenis hebben.  Zo mijmeren we gisteren tijdens het eten, zouden we zo een jaar kunnen reizen door b.v. Europa? Dat is al snel een nee, kinderen, kleinkinderen, andere familieleden. We zwakken af naar 3 maanden… immers pensioen komt aan de horizon kijken.  Die van mijn wederhelft vijftal jaren eerder dan die van mij. Stop ik dan met werken?  Zoals ik het nu ervaar, dan 3x 1 maand reizen…en tijdens die reizen iets doen van betekenis, met fotografie, met schrijven, met? Zou dat een optie zijn?
Misschien dat ik volgend jaar iets anders schrijf…misschien…. Toekomst weet niemand, ik weet niet eens waar ik vanmiddag fiets, vanavond eet, wat ik drink en hoe laat ik slaap, ik heb immers vakantie!
In mijn leven mag iedere dag iets van vakantie hebben, of het nu vakantie is of niet.

Bladwijzer de permalink.

3 reacties op Iedere dag mag iets van vakantie hebben, of het nu vakantie is of niet.

  1. Toos zeggen:

    Heerlijk om zo te kunnen genieten en het is jullie gegund

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *