Gefrustreerd en ontevreden…

Soms heb ik daar veel last van, dat dingen niet lopen zoals ik graag zou willen, dat ik de reacties niet terug krijg zoals ik graag zou willen en dat ik ook niet goed weet, wat ik daarmee moet.

Voorbeeld: ik stop nog voor halverwege het traject met een opleiding, omdat het niet goed valt voor me. Ligt (uiteraard helemaal) aan mij. Ik communiceer dat met de trainer en bericht het op de besloten facebookgroep. Daar komen aardige reacties van een aantal medecursisten. De trainer zet op facebook dat ze een mail zal sturen. Die mail komt niet, en zonder bericht wordt ik “uit de facebookgroep gezet”.
Ik had zo graag een mail gehad, ik had zo graag even een berichtje gehad dat ik uit de groep gehaald zou worden. Ik begrijp het wel, maar ik had zo graag….
(en ja ik heb die trainer gemaild, en die had het natuurlijk gewoon even te druk…)

Waar ik ook last van heb is dat ik iemand iets vraag, en daar komt geen antwoord op. En dan moet ik het nog eens vragen,  en soms nog eens en nog eens en nog….
Wat is de reden dat één keer vragen niet genoeg is?

Of waar ik last van heb, dat ik het gevoel heb dat ik een ander niet duidelijk gemaakt krijg wat ik bedoel? Snap je het nog? Nee ? Dat is dan net wat ik bedoel!

En zo zijn er meer voorbeelden, dat ik iets doe, of juist iets niet doe en daar toch een bepaalde verwachting van heb die niet uit komt. Dat zorgt bij mij voor een ontevreden gevoel. Of soms ook wel twijfel. Heb ik het wel goed gedaan, zou ik het anders moeten doen, en hoe anders dan? Of zie ik het helemaal fout?

Het is natuurlijk van deze tijd dat je alles bij jezelf moet zoeken. Niets ligt aan de ander, alles ligt bij mij. En ja dat klopt, het is hoe ga ik hiermee om. Wat doe ik met mijn ontevreden gevoel en twijfel..?
Hoe ga ik met de ander om dat ik toch bereik wat ik wil bereiken?

En dan ook nog: hoe ben ik zelf naar anderen? Kom ik altijd mijn afspraken na, voldoe ik aan de verwachtingen van anderen?  Ik zal zeggen, ik probeer dat wel, ik probeer dat wat ik toezeg ook werkelijk te doen. Maar uiteraard, ook ik ben geen heilige en het zal wel eens mis gaan. Ik probeer vooral niet te beloven wat ik niet waar kan maken. Maar iets niet beloven, wil niet zeggen dat een ander het ook niet van mij verwacht.  Onuitgesproken verwachtingen. Ook daar wil ik aan voldoen, maar kan ik dat wel?

Ik vermoed dat ik niet de enige ben die af en toe gefrustreerd rondloopt.  Teleurgesteld en ontevreden. En ja natuurlijk, ga ik daarmee met mezelf aan de slag, maar het neemt niet weg dat me dat soms gewoon even niet lukt en ik dan ben ik ontevreden en teleurgesteld.
En soms kan ik dat dan kwijt op papier (digitaal papier) en dat helpt mij weer om de boel te relativeren! Zoals nu 🙂

 

Bladwijzer de permalink.

Één reactie op Gefrustreerd en ontevreden…

  1. Henri Otte zeggen:

    Hoi Diana,
    Het is inderdaad frustrerend, als het niet loopt zoals we willen.
    En dan komt de ontevredenheid ook gauw boven drijven.
    En dan inderdaad het moeten blijven vragen om een antwoord te krijgen!!!!!!
    Frustrerend dat is en krijg je dan op de koop toe.
    groetjes

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *