Ik schrijf een boek over mijn leven. Daar ben ik al een paar keer aan begonnen en ik heb het ook al een paar keer weggegooid (verwijderd is dat tegenwoordig) Ik vond dan dat ik dat wat ik meegemaakt had toch niet aan iedereen kon laten lezen. Mijn kinderen? Moeten/willen die wel alles weten? Wil ik dat anderen bepaalde gebeurtenissen en ervaringen weten?
En dan stopte ik het idee van boek schrijven over mijn leven weer ver weg. Maar steeds kwam het weer voorbij, sprak ik er met anderen over en dacht ik, toch… ik wil…
En op enig moment heb ik de vorm waarin gevonden. En ben ik aan de slag gegaan, met perioden enthousiast, soms even niet. Soms met brok in mijn keel, dan met een glimlach.
En vooral verbaast, het is veel, heel veel wat ik mijn leven meegemaakt heb en wat ik gedaan heb.
Is het zelftherapie? Ga ik het ooit uitgeven? Dat zijn vragen die nog open staan.
Het is ergens een lastig proces, gebeurtenissen van pakweg 40 jaargeleden veranderen. Feiten niet, beleving wel. En feiten zijn dan eigenlijk heel minimaal, het is vooral beleving.
Onlangs kwam ik mensen tegen die op dezelfde middelbare school hebben gezeten, een tijd die voor heel veel mensen een leuke tijd is. Niet voor mij. En ik besefte dat zij die periode heel anders ervaren hebben, dat het mijn waarheid is, en dat is niet de waarheid van de ander, is het dan wel waarheid?
Daarna ontmoete ik iemand die ook bij de RPI gewerkt heeft (Daarna Grote Beek). We kenden zelfs de zelfde mensen. En meer dan eens drong het tot mij door, het is mijn beleving, mijn waarheid, maar is het wel waarheid? Wat als zij straks mijn boek lezen, en lezen over die periode, wat vinden zij daarvan, hoe denken zij daarover?
Het maakt me aan het twijfelen. Kan ik het maken dat zo op te schrijven?
Ik kan niet meer stoppen, ik moet doorgaan, het is een drang in me om mijn levenservaringen op het digitale papier te delen. Hoever ik het straks zal delen, blijft het binnen kleine kring? Ga ik het uitgeven? Dat is nog een vraag, die gevoed wordt door de twijfel die soms opborrelt.
Eén ding heb ik wel bedacht, het voorwoord van het boek moet een tekst bevatten dat het niet de waarheid is wat ik beschrijf, maar mijn beleving gebaseerd een aantal feiten en daarmee mijn waarheid, die af kan wijken van de waarheid van iemand anders, gebaseerd op een aantal dezelfde feiten. Het is maar in welke rol dat je zat, en welke bril dat je op had.
