Soms verval ik in denken, of misschien is het piekeren, om dingen te begrijpen. Er is zoveel in ons leven dat we niet kunnen begrijpen, soms niet willen begrijpen. Het is uiteenlopend waarover ik denk, heden, verleden, toekomst. Wat voorbeelden:
- Hoe zou het zijn als een ander bedrijf het bedrijf waarvoor ik werk toch minimaal een 50 miljoen biedt om over te stappen, een transfer te maken? Het gaat dan om mijn talent, winnen en geld.
- Hoe zit het nu met het leven hierna? Zie ik dierbaren terug en ik welke vorm, is er een beloning of misschien een afstraffing, Wat geloof ik? En wat zal er zijn?
- Hoe was mijn leven gelopen wanneer mijn vader niet zo jong overleden was. Toch een universitaire studie? Of ?
- En toen vroeger een molen werd gebouwd, werd er net zoveel geprotesteerd als tegen die windmolens nu?
- En in de ijstijd, toen die voorbij ging, was men in paniek over klimaatverandering?
- En als ik deze man niet had gehad, dan had ik deze kinderen niet, deze schoonkinderen, deze kleinkinderen niet? Wat was er dan wel?
- En toen het pensioenstelsel nog niet bestond, maakte men zich toen druk dat je tot je dood moest werken om eten te hebben?
Mijn lijst is nog zoveel langer. En ik besef dat je jezelf gek kunt denken. Vaak in poging iets te begrijpen wat niet begrijpen valt. En wat levert het op? De mindfull mensen onder ons, zullen zeggen, leef in het nu, kijk naar wat er nu is. En natuurlijk doe ik dat ook en ik ben (meestal) blij met wat er is.
Maar soms, soms kan ik weg zwijmelen….een transferprovisie die voor mij betaald wordt…dat moet toch bizar zijn om te ervaren?
Ik vind het wel eens lekker hoor dat denken en piekeren…. het laat me lachen om mijn eigen absurde ideeën …
