Uiterlijk is onbelangrijk. Dat lijkt me waar en niet waar.
Het is zo dat “lelijke mensen” minder lelijk lijken naarmate je ze beter leert kennen. Als je sympathie krijgt dan is iemand minder lelijk. Zonder dat ik nu de discussie wil voeren over wat lelijk is.
Het gaat ook niet om uiterlijk maar om uitstraling.
Maar hoe staat het met een onverzorgd uiterlijk. Ongewassen, slecht ruikend…..maakt dat niet uit? Als die persoon erg aardig is, dan kijk je daar wellicht ook doorheen.
Tegelijkertijd wordt er gezegd: je hebt maar één kans om een eerste indruk te maken. Dus als je een goede indruk wilt maken…
Kleding maken de man, ook zo’n uitdrukking. Ooit kreeg ik eens een training in telefonische verkoop. Daarin werd gezegd dat, ook als dit je dit van huis uit, je moest jezelf kleden alsof je de mensen persoonlijk zou ontmoeten. Wanneer je ervoor zou kiezen om ongewassen, onverzorgd aan de telefoon te zitten, dan had dit direct effect op het resultaat. Zorgen dat je er picobello bij zit, zorgt voor een positief resultaat.
Ik herken zelf wel het andere gevoel van andere kleding. In mijn kloffie rond blijven lopen, geeft me een soort sjofel gevoel. Zelfs met schoenen, met mijn hakken voel ik me anders, dan met mijn sneeuwlaarzen.
Dit effect straal je dus ook aan anderen uit, zelfs door de telefoon.
Betekent wanneer je niet lekker in je vel zit het helpt om je op te tutten, mooi te kleden, zelfs als je nergens heen hoeft.
Het gaat om de binnenkant en de buitenkant is niet belangrijk is dus niet waar. Buitenkant is wel belangrijk, en heeft veel te maken met hoe je je voelt, hoe je je wilt voelen, of je goed voor jezelf zorgt. Dus weer van alles te maken met je binnenkant. Is de buitenkant dan een afspiegeling van je binnenkant? Dat kan het wel zijn, maar het is ook heel goed mogelijk met je buitenkant je binnenkant te camoufleren….. Wat geldt voor jou?
Ik denk dat het om de balans gaat. Doorschieten naar beiden kanten zorgt denk ik voor een onbevredigd gevoel, wat je vervolgens weer uitstraalt naar de buitenwereld.