Eenzaamheid, hoe zie je dat?

Ik vind het een verwarrende tijd, corona, ik schreef daar al eerder over, maar alles wat ik toen schreef is nu allemaal weer anders. Ik had het niet kunnen weten. Wat moeten beslissers in ons land het ongelooflijk lastig hebben. En of ik het ermee eens ben of niet, petje af.
Wat ik lastig vind is eenzaamheid. Meer dan ooit wordt er aandacht voor gevraagd. Ik heb in verleden kennis gemaakt met eenzaamheid, en weet hoe lastig dat is. Maar ik weet ook dat het niets zegt over of je wel of geen mensen ziet. In een tijd toen ik alleen was, en wel werk had, waren de avonden, de weekenden, zo lang. Gelukkig had ik wel de compensatie van momenten dat ik ging werken, maar toch, ik was ongelukkig in die tijd. En daarom denk ik nu, als ik wat voorbij hoor komen op de radio/krant/tv, wie is er eenzaam? Wie “zit te wachten” op een kopje koffie met mij. En lost dat die eenzaamheid wel op? Dan lees ergens: eenzame ouderen een kaartje sturen. Ik weet het niet ….komen die bij de juiste persoon terecht? En indien wel, helpt het, of verergert die confrontatie de eenzame gevoelens? Ik lees over symptomen van eenzaamheid, maar wie ziet dat, als er niemand komt? Er zullen wel beroepen zijn, waarbij men aan huis komt en het kan signaleren, de zorg, de maattijdbezorger. Maar waarschijnlijk mogen die die, door de wet avg het niet doorgeven aan wie dan ook.
En ik?  Ik zie de ene oude dame in de winkel met rollator, zij ziet er eenzaam uit, maar is zij dat ook? Of die man met zijn hondje, hij ziet er eenzaam uit, maar is hij dat?  Weet ik of iemand veel, weinig of geen bezoek krijgt? Het is op moment donker als ik start met werken en donker als ik klaar ben. Ik zie niet veel van de omgeving.
En stel, ik woon alleen, voel me goed, en zeker niet eenzaam. En dan krijg ik kaarten van vreemde mensen omdat ze denken dat ik eenzaam ben…
Of ik woon alleen, voel me eenzaam, krijg geen kaarten, geen contact in de winkel, activiteiten liggen stil. Hoe vraag ik dan aan die ander, kom eens langs, drink een kop koffie met mij. Als ik dat wist, was ik waarschijnlijk niet eenzaam.
Ofwel, hoe wordt vraag en aanbod in deze bij elkaar gebracht?  Is daar iets voor? Ben ik de enige met deze vragen? Of hebben veel meer mensen deze twijfels?

Zou zo’n eenzame paddenstoel, zich eenzaam voelen?

Bladwijzer de permalink.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *