Vakantietijd -> mijmertijd

Voor wij mijn blog al langer meeleest weet het intussen: vakantietijd is bezinningstijd. Waar de wisseling van het jaar de naam heeft voor het terugkijken op een jaar en nieuwe voornemens, ligt dat voor mij in vakantietijd. Verzadigd door het aantal boeken dat ik gelezen heb, spierpijn van het fietsen mijmerend in mijn stoel in de schaduw. Komen de (levens-) vragen voorbij. Is dit de vakantie zoals ik het wil vieren? Samen in een minihuis op wielen, weg van de luxe die we thuis hebben, maar niet primitief. Dicht op elkaar, onze relatie is daar tot heden goed tegen bestand, vakantie vieren kunnen wij goed samen. Ik mijmer, of een hotel of b&b niet fijner is, fris bed, vanuit je bed zo naar de douche lopen die niet stopt als je douchetijd op is, en een ontbijt die voor je klaar staat, met lekkere dingen die je zelf nooit koopt. Maar als ik dan de camper uitstap, dan weet ik het, dit is goed, we komen op plekjes waar de rust en ruimte je tegemoet treden, mijn eigen lekker kopje thee, en vooral tijdloos: het boeit niet welk uur het is. Als ik trek heb, eet ik, als ik moe ben slaap ik, als ik….de dag is aan ons. Rijden we verder, en zien we een mooie plaats: stoppen en proeven, nee smullen van de omgeving. En intussen beetje verlangend naar huis, dat zit in mij. Dit jaar door Coronaperikelen in Nederland, maakt het niet anders, alleen besef dat je dicht bij huis bent. Wat het anders maakt zit tussen de oren. Nederland is een fantastisch vakantieland.
Dan mijmer ik vooral over mijn leven, mijn relaties, mijn hobby’s, mijn werk, mijn doelen, over gezond leven, over nieuwe dingen en over loslaten. Ben ik tevreden, wil ik anders, wat is mijn bijdrage?  Nu komen daar de gedachten rondom corona voorbij, de maatregelen, de voortschrijdende inzichten en de gevolgen.
Dit klinkt misschien zwaar, maar dat is het niet. Ideeën vormen, ideeën gaan en maken plaats voor nieuwe. Ik gooi het roer niet om, omdat ik die behoefte niet heb, omdat ik blij ben met wat ik heb. Maar ik heb wel de behoefte mezelf verder te ontwikkelen, te ontdekken en dat wat in het leven zit eruit te laten komen.
Op dit moment kom ik terug op oude inzichten die ik ergens los gelaten heb, misschien niet los gelaten, maar wat weggestopt. Afgelopen tijd heb ik weer mogen proeven aan het geven van trainingen en begeleiding, waarbij het gaat dat mensen hun ik-kracht ontdekken en daarvoor gaan. Ik voel me dan helemaal blij worden. Had ik daar niet ooit een boek over geschreven? Misschien moet ik het zelf eens opnieuw lezen en kijken welke vorm ik dat ga geven.
En daarnaast de fotografie, uitvaarten fotograferen, en vooral het motto: dat vastleggen waar anderen aan voorbij lopen.  Dat wil ik opnieuw oppoetsen. Daar zijn uitvaarten zonder meer een onderdeel van, we lopen graag voorbij aan de emoties van het afscheid, het verdriet.  Maar het is meer, kijken met andere ogen. En mijn ogen kijken anders, wie mijn persoonlijk kent weet dat dit ook letterlijk is. Vastleggen met andere ogen. Dat betekent van het pad af, anders…wat anders dan ook mag zijn.

Voor beide thema’s voel ik dat keuzes maken erbij hoort, mezelf mag ontwikkelen, maar vooral het moet gaan doen.  En mezelf ontwikkelen betekent  niet dat doen wat anderen doen en hen mij laten leren hoe het moet. Maar wel mezelf laten inspireren door anderen, hun zienswijze, hun kennis.  En laten inspireren door dat wat er is,  door wat ik mag zien.

Bladwijzer de permalink.

3 reacties op Vakantietijd -> mijmertijd

  1. Patje zeggen:

    Geweldig ????

  2. Toos zeggen:

    Prachtig geschreven en blijf gaan voor je doelen; je kan het

Laat een antwoord achter aan Patje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *