Sorry toch ook even over zwarte piet..

Ook hier komt het even voorbij, de zwartepieten dilemma. Niet de discussie, ik kan hier mijn mening verkondigen en dan kunnen we een discussie starten, eens/oneens, gelijk/ongelijk. Ik zou  kiezen voor de dialoog om te horen wat mensen rondom zwarte piet bezig houdt, rondom Sinterklaas, rondom de feestmaand die niet voor iedereen een feestmaand blijkt te zijn.  Maar zwarte piet, eerst dacht ik, wat een gedoe om iets dat ik als kind en later als ouder van een kind leuk vind. Tot ik ergens las over de man die een gekleurde vrouw heeft (omschrijf ik dat nu zo netjes?) en hij vertelde dat hij eigenlijk nooit aan haar gevraagd had hoe het was, dat sinterklaasfeest met die zwarte pieten. En nu vroeg hij haar dat wel.  En hij was verrast dat zij zich altijd erg ongemakkelijk voelde tijdsens de sintdagen.  En daar schrok ik van, we weten niet van elkaar wat iets met de ander doet, gewoon omdat we het nooit gevraagd hebben en er vanuit gaan dat wat ik leuk vind, vind de ander ook leuk.
Ik houd van de sint-traditie incl. zwarte piet, maar ik wil  geen mensen kwetsen. Ik geloof zelf ook niet dat de traditie erg zou veranderen wanneer er gekleurde pieten zouden komen i.p.v. zwarte.
Ik kan me nog herinneren dat toen ik zelf nog in de geloofsleeftijd was, er een keer in een verhaal een witte piet voorbij kwam. En die was heel erg zielig en afwijkend, die witte piet wilde zo graag zwart zijn. Nooit geassocieerd met een knechtenstatus, met de huidskleur, met dom.  Het zou juist een erebaan zijn, de knecht van sinterklaas, dat word je niet zomaar.  En knecht was voor mij niet een slaaf, iemand die gebruikt werd, maar een serieuze ere baan.
Dat waren mijn gedachten tot ik las dat er dus inderdaad mensen zijn die zich niet prettig voelen bij de rol van zwarte piet.  Mijn gedachten zijn niet veranderd,  maar ik realiseer me wel dat wat ik ervaar/beleef niet voor iedereen hetzelfde is.  Dat een discussie een oeverloos verhaal is, dat een dialoog zoals je dat hebt bij Nederland in Dialoog wel kan zorgen dat we elkaars verhaal horen, en wellicht begrip krijgen voor standpunten.  Want ook het verhaal van het donker jongetje waar per ongeluk zwarte piet op de deur stond zal weinigen ontgaan zijn.  Die moeder heeft maar één item in haar leven nu: gezondheid van haar kind.  Het boeit haar niet wat op de deur stond, zeker niet omdat ze weet: dit was geen opzet.  Maar er zijn bestuurders in ons land die op heel deze pieten discussie wel overwogen besluiten moeten nemen. Ik ben blij dat ik niet in hun schoenen sta.  Ik zou het namelijk niet weten. Wel weet ik dat wanneer het over gezondheid gaat, over leven en dood, dat de hele discussie weg is, dan spelen er belangrijkere zaken, ongeachte welke kleur je hebt.
Ik hoop vooral op respect, en inlevingsvermogen, alle kanten op,  ik hoop op dialoog en begrip.  Als er keuzes vallen voor wel of geen zwarte piet hoop ik dat we beseffen dat iedereen zijn eigen beleving heeft positief of negatief, en dat het aan ons zelf is hoe we met onze eigen beleving omgaan. Kunnen we begrip hebben voor de keuze die gemaakt is of blijven we in een  weerstand?

Fijne december maand gewenst!

Zwarte Kerstman op Lanzarot

Zwarte Kerstman op Lanzarot

Bladwijzer de permalink.

2 reacties op Sorry toch ook even over zwarte piet..

  1. FRederix zeggen:

    Dag Diana ,
    zelden geef ik een persoonlijke mening over veel besproken thema’s .Meestal blijf ik nuanceren en vind ik dat ieders mening juist is en ook weer niet . Respect voor de andere mening ,zonder veroordeling , niet altijd even makkelijk .
    Bij het thema zwarte Piet merkte ik al een tijdje dat ik hierover meestal een andere mening “dacht” enkele keren uitsprak en dan toch wel in de minderheid sprak of dacht . Iedereen vindt dat dit oeroud kinderfeest hierdoor niet mag verstoord worden en voor mij hoeft dit helemaal niet . Veelkleurige pieten zouden ook leuk zijn . Zou dit kinderen verwarren ?

  2. Loek Knippels zeggen:

    Lieve Diana,
    Je kaart op een bijzondere manier een trauma aan, wat diep verweven zit in onze cultuur. Iedereen wil ergens bij horen, geaccepteerd worden, maar als daardoor anderen gekwetst worden, slaan we de plank mis.
    Ik ben op dit moment enorm gekwetst door de burgemeester van Maastricht Onno Hoes: hij doet voorkomen dat alle homo’s vreemd-gangers zijn, vallen op jong en hij lapt daarmee ook de status van zijn beroep aan zijn laars. Dat er nu een toy-boy een heel gemeen spelletje speelt, is pijnlijk voor hem, maar zuivert wél de status van zijn vak.
    Hoe staat dit nu in verhouding met het Sinterklaasfeest? We dienen ons ook te zuiveren van ons slavenverleden en op een gezonde manier een traditie in gaan bouwen. Een traditie die zijn oorsprong vindt in GOED en KWAAD. Die arme-kinderzieltjes mogen echt weleens bang zijn, of zoals een mooi Afrikaans gezegde luidt: “Moed is in de ogen van de leeuw durven kijken!”
    Het oeroude kinderfeest mag beginnen aan herkleuring en men mag nadenken over de pedagogische rol van Sinterklaas.

Laat een antwoord achter aan Loek Knippels Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *