Oud worden…

Oud worden is een thema. Hoe worden we gezond oud? Hoe worden we mooi oud? Hoe worden we oud en blijven we fit. Hoe worden we oud en houden we ons verstand erbij? De media springt er op in: gezond eten, een poedertje hier, een zalfje daar, een pilletje er boven op en het komt goed.

En dat terwijl ik op de radio hoor dat er geen plaats is voor onze ouderen, er moet verhuisd worden, te goed voor dat tehuis, te slecht voor het ander, en dan? In mijn omgeving hoor ik mensen tobben met hun ouders. Ouders die zorg nodig hebben, maar waar haal je het vandaan. Ouders die niet meer zelf mogen beslissen maar dat nog wel willen en ook wel kunnen. Dat jij als kind moet beslissen over je ouder…  Mijn eigen ouders zijn jong overleden. En hoewel ik graag gehad had dat ze heel veel langer geleefd hadden, ben ik soms wel blij dat ik niet in deze sores terecht kom. Want hoe kan ik beslissen over het leven van mijn ouders.
En dan denk ik door: hoe ziet mijn oude dag eruit? Mag ik straks zelf beslissen wanneer en hoe ik wil sterven? Gaan mijn kinderen over mijn leven beslissen, waar ik terecht kom.  Mag ik in mijn omgeving blijven, mag ik bij mijn dierbaren blijven, of moet ik ergens heen waar ik helemaal niet heen wil.  En als ik dement word, hoe beleef ik dan de wereld?
Ik moet daar niet te veel over doordenken, want dan is oud worden in mijn ogen helemaal niet leuk. Ik weet dan ook niet wat ik moet met de ideeën  over onsterfelijkheid, dat zou onze toekomst kunnen zijn . In mijn beleving kan dat niet, zal er altijd weer iets voorbij komen waar we toch aan zullen sterven. Dat is toch de cyclus die we toen hebben hier op aarde.  Waar je ook in gelooft, er is een begin en een eind hier.
En zonder aan al die doemscenario’s te denken probeer ik toch zo goed mogelijk oud te worden.  Natuurlijk heb ik een ideaal beeld daarvan voor ogen. Kwaliteit van leven vind ik ook belangrijk.  Dus wil ik graag oud worden en kwaliteit van leven behouden. Maar ik wil daarvoor niet aan poeders, pillen en zalfjes. Ik heb geen glazen bol, en weet gelukkig niet hoe het ervoor mij uit gaat zien. En dat is maar goed ook,  want om nu al in zorg te leven voor “later” bevordert de kwaliteit van het leven nu niet.

DSC_0080

 

Bladwijzer de permalink.

Één reactie op Oud worden…

  1. Patricia Mols zeggen:

    gedachten die eenieder van ons (weleens) heeft, verwacht ik. Blij dat ik enkelen met mijn werk kan helpen in hun wens om thuis te blijven wonen maar er zijn er velen die de wegen niet weten te “bewandelen” en de vraag is of er voldoende ondersteuning is voor alle (ak.) ouderen; goede ondersteuning die vooral ook liefdevol, met begrip, aandacht, geduld, warmte en een luisterend oor is. Ik hoop het zelf te mogen vinden als ik oud mag worden. Ik denk ook dat liefde geven, warmte ontvangen inhoudt in welke vorm dan ook. Ik hoop van harte dat ik “gezond” oud mag worden en ik denk dat blijven bewegen en op e.o.a. wijze actief in de maatschappij blijven staan daar zeker aan zal bijdragen….ik ga ervanuit dat ik oud mag worden en hoop dat van harte. Elke generatie heeft zijn uitdagingen; ook op het vlak van ziek zijn. Is het ene overwonnen door de wetenschap, dan dient een ander zich weer aan. Circle of life: als je ervoor kiest geboren te worden, dan weet je dat je op een dag ook weer mag sterven; hoe dan ook. Ik geniet van het moment en probeer zoveel mogelijk in het nu te leven. Ik weet niet wat de dag van morgen zal brengen want morgen is het weer vandaag!

Laat een antwoord achter aan Patricia Mols Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *