Niet gevraagd, toch gekregen…

Tis alweer even geleden dat ik een cursus deed waarin we leerden met de stem te werken, te helen.
Als ik in een dergelijke cursus stap dan  gaat het voor mij om de ervaring. Het zelf doen, het ondergaan. En vandaar uit leer ik. Als ik iets ondergaan heb dan sla ik dat ergens in mijn onbewuste op en dan weet ik wat ik zelf moet doen als ik in de praktijk werk.
Ik geniet er ook van om beide rollen te mogen beleven: ondergaan en toepassen. Dat maakt voor mij een cursus leuk.  De theorie kan ik me thuis wel eigen maken.

Tijdens die cursus kwam ik met een man te werken. Hij zou met zijn stemklank bij mij werken.  Ik kan me indenken dat degenen die  niet weten waarover ik het heb, zich geen voorstelling  kunnen maken, daarom voor het beeld: ik lig op een matje en hij gaat met de klank van zijn stem langs mijn lichaam. Intuïtief kan hij dan iets met de klank doen, harder, zachter, hoger, lager.  Deze man vond echter dat hij zijn andere kwaliteiten op mij moest uitoefenen.  Hij deed een aantal dingen meer  (geen oneerbare zaken hoor) en hij zag dat ik een kristal in mij had die nog niet naar buiten mocht komen en hij ging me daarbij helpen. Met alles, behalve de klank…
Hij ging dingen doen waar ik niet om gevraagd had, ging dingen zeggen waar ik niet op zat te wachten, hij ontnam mij de ervaring die ik op wilde doen… GRRRRR

Herken je dat, dat mensen iets voor je gaan doen, of met je gaan doen waar je helemaal niet om gevraagd hebt ?  Waarmee ze je zelf iets ontnemen, omdat je niet krijgt waarom je wel vroeg?

Blijkbaar mogen “spirituele” mensen dat.  Want op een spirituele beurs zie je dat ook gebeuren. Mevrouw, mevrouw, ik zie dat u een gat in uw aura heeft.   Ow, wie ik? Een gat? Waar? Kan dat kwaad? Wat moet ik nu?  Maar die persoon is of al vertrokken of wil je een (duur) consult aansmeren.

Dit alles gaat onder het mom: ik bedoel het zo goed, ik heb gaven die ik met anderen wil delen, mijn intentie is goed, mijn gidsen zeggen dat….

En ja dan is het aan jou en mij om grenzen aan te geven. Dit is niet waar ik om gevraagd heb. Dit wil ik niet. Bij mij is het meestal al zo snel gebeurd dat voor ik door heb dat mijn grens overschreden is de ander al vertrokken is. Of dat ik, zoals in de situatie met de cursus, verwacht dat de cursusleider ingrijpt.  Die verwachting kwam niet uit en ik had beter voor mezelf mogen zorgen, en aan moeten geven dat ik een andere verwachting van die sessie had.

En aan de andere kant: misschien doe ik dat ook wel (eens)? Eigenlijk is dat wel zeker.. Ik hoop dat de andere zijn/haar grenzen aangeeft en mij attendeert op dat gedrag.

En zo blijkt weer: veel te leren nog 🙂

 

 

Bladwijzer de permalink.

2 reacties op Niet gevraagd, toch gekregen…

  1. Anita zeggen:

    Inderdaad wel herkenbaar. Zowel bij anderen als bij mezelf.
    Ik denk dat als je je hier bewust van bent je hier wel op kunt letten! Goed verhaal!

  2. Patricia Mols zeggen:

    jazeker herkenbaar en ook ik heb die valkuil. Goed om er bewust van te worden/te zijn en het te herkennen, erkennen en als uitdaging het niet te doen aan te gaan!
    En idd goed voor jezelf zorgen! Dankje!

Laat een antwoord achter aan Anita Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *