Niet geschreven..

Onlangs kreeg ik van een vriendin een mail waarin ze zich afvroeg of het wel goed met me ging, het was al zo lang geleden dat ik een blog geschreven had.

Ik kon haar gerust stellen, het gaat goed. Maar het zette me wel aan het denken over de vraag waarom er geen blog verschenen was. Ik weet dat ik enig moment een blog klaar had, die ik niet gepubliceerd had. Ging over het einde van een vriendschap waar ik veel moeite mee had. Moeite om het te begrijpen. Maar ik vond dat ik dat niet kon maken, de persoon in kwestie zou weten dat het om haar ging, en voelde niet oke dat te publiceren.
Daarnaast was het,  het einde van het jaar 2019. Een jaar dat niet in de geschiedenis gaat als een makkelijk jaar voor ons. Maar we sloten het wel goed af. Maar omdat laatste te delen, zou ik ook wat over het voorstuk moeten delen, anders snapt de lezer er niet veel van. En ook daar zaten gevoelige thema’s die je niet zomaar kunt delen.
Eind van het jaar barste ik ook nog eens van de kiespijn, met nodige tandartsbezoeken, een gevoelig onderwerp op ander gebied, ik was er letterlijk ziek van, en leefde op pijnstillers. Ook dat eind is in zicht. Maar de behoefte om te schrijven was er niet, meestal was ik blij als ik de werkdag overleefd had en thuis vroeg mijn bed in kon.
Nu de tijd om de draad op te pakken…en op dit moment heb ik bijna alleen maar leuke positieve dingen, dat het weer bijna eng is daar op te vertrouwen.
Anderzijds weet ik van mezelf dat ik ook zorg dat ik in die flow blijf,  gezond eten, probeer een tweetal maanden suikervrij te eten, sporten, wandelen. Mezelf verdiepen in dingen die ik graag doe om er meer uit te halen. Op mijn werk er volledig te zijn, met voor mij de broodnodige andere werkzaamheden om mezelf goed te blijven voelen. En dan uitwisselingen met vakgenoten op allerlei gebied, een training volgen om scherp te blijven.  En weer tijd  en inspiratie om te schrijven.  En zo af en toe kijk ik terug naar afgelopen jaar, en besef hoe moeilijk die was, en hoe fijn het was de juiste mensen om ons heen te hebben.  Voel ook de spijt van de vriendschapsrelatie die voorbij is. Maar dit alles vooral met op het vizier: wat is er wel, wat gaat wel goed, en vooral, waar liggen mijn uitdagingen!
Ik weet dat we allemaal die periodes kennen dat het minder goed gaat, maar de uitspraak: na regen komt zonneschijn, is cliché, maar wel erg waar!

Bladwijzer de permalink.

Één reactie op Niet geschreven..

  1. Toos zeggen:

    Inderdaad positief blijven. En het tekent jou ook als een sterk persoon .

Laat een antwoord achter aan Toos Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *