Niet alles kan, ook niet wanneer je echt wilt!

De sky is de limit, alles kan, als je maar wilt. Gooi het roer maar om. Kreten die ik in de afgelopen 25 jaar voorbij hoorde komen en waarin ik soms graag wilde geloven.
Want ja ook ik had een richting gekozen om te overleven in plaats van te leven en hoogste tijd om te onderzoeken wat ik echt wilde. En iemand zoals ik wil nogal veel. Ik noem mezelf dan ook een zoeker. Wanneer het een gelukt is dan lonk ik alweer naar het volgende. En alles lukt.
Tenminste dat lijkt zo voor de buitenwereld. Het is niet zo. Een van mijn dromen is wandelen, wandelvakantie, met een rugzak op de natuur in, iedere dag zo’n 20 km wandelen, en genieten, genieten van wat ik zie, hoor, ruik en ervaar. Ik denk dat ik dan het meest gelukkige mens ben dat er rondloopt.
Helaas, dat is voor mij niet weggelegd. Afgelopen maandag heb ik dat nog eens extra bevestigd gekregen. Want helaas heb ik een mitochondriele ziekte onder de leden. En de arts bevestigde wat ik wist, wat ik ook zal trainen, dat is niet haalbaar. En even, even zit ik in zak en as. Want ergens is het een diep gekoesterde oerwens van me.  En even schiet ik in een stuk: barst allemaal maar, waarom mijn best doen en op voeding letten, waarom wandelen en naar de sportschool gaan, het heeft allemaal geen zin.
En natuurlijk weet ik dat het onzin is, want ik kan wel, tegen verwachtingen in, toch een km of 10 wandelen. Nee geen twee dagen achter elkaar, en  in mijn eigen tempo. Maar wanneer ik zo door het bos loop dan ben ik op dat moment echt wel het gelukkigste mens op aarde. Ik wandel, ruik, snuif, kijk en fotografeer. Geniet van de hond die ronddartelt.  En wat ben ik toch een gelukkig mens dat ik in zo’n fantastische omgeving woon dat dat gewoon ook kan.
Ik ga niet over mijn grenzen om de arts het tegendeel te willen bewijzen, het is veel belangrijker om mezelf goed te voelen.  En niet omdat de buitenwereld dan niet in de gaten heeft dat mij echt niet alles lukt, maar wel om me zo vaak mogelijk het gelukkigste mens ter wereld te voelen. Wandelen in onze prachtige omgeving is voor mij een heilzame meditatie, terwijl ik zelf echt niet het idee heb dat ik mediteer. En dat ervaren, daarvan genieten is vele malen belangrijker dan mezelf voor de gek houden dat de sky the limit is en als ik maar genoeg train ik dat echt wel ga halen.  Want dan is de weg naar het doel een lijdensweg, en het doel wordt nooit gehaald. Ben reeël in wat je wil in je leven, roer om, prima,  maar blijf realistisch en eerlijk naar jezelf

P1030512

Bladwijzer de permalink.

3 reacties op Niet alles kan, ook niet wanneer je echt wilt!

  1. Toos zeggen:

    Inderdaad, jezelf niet voor de gek houden en toch doorgaan wanneer het eigenlijk niet kan. En de buitenwacht overal een mening over heeft………….Ik ken dat gevoel maar al te goed. Geniet van de kleine dingen en inderdaad de mooie omgeving waarin we wonen , waar je prachtige foto’s kan maken en je je gelukkig voelt; dat doe ik ook. 🙂

  2. @ns zeggen:

    Pluk de dag, doe wat je kunt.
    Lullen doen ze toch ☺️

  3. Henri zeggen:

    Ik ken het gevoel, doe wat je kunt in je eigen vermogen en geniet daarvan.
    En lullen doen ze toch over iedereen.

Laat een antwoord achter aan @ns Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *