De dag nadat de suiker goeroe in mijn leven kwam (en ook weer vertrok)

In de libelle is er een column dat heet de dag nadat, en dat verteld iemand de dag na een bijzondere gebeurtenis, wat er gebeurt is, hoe men zich voelt enzo.
Ik hoorde via huisarts dat ik diabetes II heb, en ik dacht dat ik ook wel zoiets kon schrijven, de dag nadat, maar dan meer, de eerste weken nadat..

Want hoewel het ergens in de lijn van verwachting lag, komt het onverwachts. De verwachting vanuit een ander kwaal waarbij verhoogd suiker een complicatie is, familiair, overgewicht. Maar als dan het moment komt.  Dan komt de verwarring, wel medicatie of niet, en wat nu.  Dan ga ik zoeken op internet om maar zoveel mogelijk te weten te komen. En dat resulteert aan een overdosis aan goedbedoelde vaak commerciële informatie. Dat er veel met voeding te winnen was werd me snel duidelijk. Ik besloot me in te schrijven voor een cursus. Ik kreeg les 1, waarbij ik gesommeerd werd mijn koelkast leeg te maken, mijn voorraadkasten ook. Dit alles om niet in de verleiding te komen.  Dit voelde voor mij niet goed, gaat het niet om er mee om te leren gaan ipv vermijden? Want hoe gaat het als je elders bent, op je werk, bezoek, restaurant. En wat mijn partner…die wil nog wel koolhydraten eten.  Op mijn vraag aan de cursusleider kreeg ik een wat belerend antwoord. (zo ervaarde ik dat) Zij wisten het beter en als ik het anders deed moest ik niet komen zeuren dat het niet goed ging. Degenen die mij kennen weten…dit gaat fout. Mijn hakken stonden in het zand en ik heb de cursus beëindigd. Netjes: ik had snel mijn geld terug.
Vervolgens een weg van facebookgroepen, mails, de sportschool die geen info wil sturen maar wil dat ik langs kom. Nog meer mails en vooral veel reclame. Ik kan geen browser meer openen of… je kent het wel.  Ik merkte: dit is een markt waar (veel) geld verdiend wordt. Waar mensen op in gesprongen zijn. En allemaal weten ze het beter.  Ik merkte bij mijzelf dat ik het meeste had aan informatie en recepten ter inspiratie. Dat het koolhydraatarm moet zijn, dat was me door alle info duidelijk. Voor mijzelf ging ik mijn eigen mix maken, daar wat, hier wat. Want bovenaan staat: ik moet dit minimaal 40 jaar vol kunnen houden. Het is geen bevlieging van afvallen, het is een levensstijl die er voor moet zorgen dat ik zo gezond mogelijk oud wordt. Dus het moet bij mij passen.
En ik denk dat ik mijn weg een beetje gevonden heb, ik lees wat hier, wat daar, probeer iets uit, schrijf me uit voor de nieuwsbrieven die me overstelpen met hun aanbiedingen en intussen meet ik mijn suikergehalte. Ik ben dat ook trots dat deze zakt, en nu al twee dagen gewoon goed is.
Een uitdaging staat nu op mij te wachten,  om en de levensstijl vol te houden, te passen in mijn leven en daarmee de bloedwaardes goed te houden.
En daar werkt maar 1 ding: het doen op mijn manier, de goede dingen halen uit alle adviezen, ook gewoon een leuk kookboekje kopen ter inspiratie.
En wederom het besef: ook in deze materie moet je er nooit voor kiezen een “goeroe” te volgen die pretendeert de oplossing voor jou te hebben. De oplossing komt uit jezelf, met hulp van informatie en adviezen waar jij je goed bij voelt.

De dag nadat ik het hoorde was verwarring, de weken erna heb ik veel geleerd en is de balans weer aan het terugkeren.