Beter je verliezen in je passie dan zonder passie leven. Is dat waar?

Ik lees graag spreuken, ik deel ze graag daarom zet ik er wel eens wat op facebook of twitter. Ze kunnen inspireren, je een duwtje in de rug geven, je wakker schudden. Soms zijn ze zo waar en soms lijken ze waar, totdat je erover na gaat denken.

Zo deze:

Beter je verliezen in je passie dan zonder passie leven.

In eerste instantie dacht ik: jahaa, dat klopt, een leven zonder passie is dat wel een leven?  Hoe kun je met plezier werken als je geen passie hebt in/met je werk. Hoe kun je een fijne liefdesrelatie hebben als de passie ontbreekt.  Dan ga je als een robot leven. Dan doe je de dingen die je moet doen en dat is het dan.

En je verliezen in je passie, ach dat is zo erg toch niet?

Maar dat vraag ik me dus af. Wordt het geen verslaving als je jezelf verliest in je passie. Verlies je al het andere dan niet uit het oog ? Wordt het een obsessie en kun je alleen nog maar denken/handelen vanuit die passie.  In een relatie je verliezen in de passie, zie je dan nog wel de andere aspecten van de ander?  Verliefdheid is de verdoving van de natuur. En na verloop van tijd is de verdoving uit gewerkt en ontmoet je elkaar echt.  Dat heeft een functie. Vanuit de natuur is de verliefdheid nodig voor de voortplanting. Niet meer en niet minder.  Dus jezelf tijdelijk verliezen in de passie heeft een nuttige functie.  Maar blijf je jezelf verliezen, wat blijft er dan van jezelf over.

Verliezen in passie, betekent dat jezelf wegcijferen voor of in die passie?  Betekent dat niet goed voor jezelf zorgen omdat je alleen maar met het ene bezig bent? Betekent dat grote schulden aangaan vanuit die passie. Eigenlijk  niet meer in realiteit leven?

Zonder passie leven betekent dat een emotieloos leven?  In ieder geval zonder de emotie die ik me voorstel bij in passie leven. Vol vuur en enthousiasme, lef. Maar juist een gestructureerd, leven, zonder uitspattingen, voorspelbaar.

Dit wordt, zoals zoveel keuzes, de keuze van de midden weg. Je tijdelijk verliezen is passie is heerlijk, soms even pas op de plaats zonder al te veel passie is ook niet slecht.  Een goede mengeling van beiden, dat is wat ik voor mezelf graag na streef.

Hoe zit dit voor jou. Is je passie in balans, heb je geen passie, teveel??

passiebloemlavendl

Bladwijzer de permalink.

4 reacties op Beter je verliezen in je passie dan zonder passie leven. Is dat waar?

  1. Toos Otte zeggen:

    Zoals met alles: geniet met mate(n). Dus ook je passie voor iets: doseren (met mate dus) zodat er van alles nog open- en overblijft.

  2. Van Esch Martine zeggen:

    Is het overdreven opgaan in een passie ook geen vlucht voor je pijn ? Een ‘compensatie’ als het ware ?

  3. Jan Wijten zeggen:

    Passie !!

    Zal voor iedereen verschillend worden ingevuld denk ik
    En zo zal de één passie ook weer anders omschrijven/ervaren/voelen als een ander

    En hebben sommige heel veel passie nodig om zich goed te voelen en is misschien een ander blij dat hij ook zonder (of weinig) passie zich happy kan voelen en toch ook niet als een robot hoeft te leven en zich prettig kan voelen

    Kortom voor ieder persoonlijk heel divers

    Waarbij ik wel moet beamen dat als je de tijd vergeet, je je vaak prettig voelt en je denk ik dan ook wel kunt spreken van passie, maar heel vaak de tijd gaan vergeten heeft ook weer zijn (praktische) nare kanten.

    Dus dan ook er maar voor proberen te waken om je niet te verliezen in je passie !

Laat een antwoord achter aan Van Esch Martine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *