Wanneer je onwetend bent, kun je onderzoeken en ontdekken.
Maar wat als je zo onwetend bent, dat je niet weet wat/hoe je moet onderzoeken/ontdekken?
Wanneer je niet weet dat je het niet weet, dan kun je er ook geen last van hebben?
Is het dan: zalig zijn de onwetenden?
En krijg je er misschien wel last van, als anderen merken dat jij iets niet weet en daarop oordelen?
Is het weten altijd zo fijn?
Zijn er soms geen dingen waarvan je denkt: had ik het maar niet geweten?
En als jij iets weet wat een ander niet weet, wat gebeurd er dan?
Geeft dat macht? Of geeft het juist verantwoordelijkheidsgevoel?
Weten, niet weten, iets niet kunnen weten, iets niet willen weten, iets weten wat een ander niet weet.
Het boeit me, en waarom, dat weet ik niet.
Soms weet je niet wat je ziet