Wanneer de klok mijn leven bepaalt, dan heb ik te weinig tijd om te leven

Tijd is toch een raar iets,  vaak heb ik tijd te kort, had ik nog dit of dat willen doen. Anderzijds kan ik me verbazen over hoeveel je in beperkte tijd kunt doen. S ochtends bijvoorbeeld gaat mijn  ontbijt twee minuten de magnetron in. Ik ben verbaasd wat ik in die twee minuten doe: de gordijnen openen, de krant pakken, mijn medicijnen pakken en soms nog tijd over om vast wat klaar te leggen wat ik mee naar het werk wil nemen. En iedere keer moet ik weer glimlachen, wat kan ik in twee minuten toch veel doen.
Soms heb je ineens tijd over, omdat een afspraak niet doorging, en dan komt dat gevoel van wauw, even moet ik niets en kan ik doen wat ik wil.
Anderzijds kan ik me ook verliezen in tijd en is het om voor ik het door heb. Dat kan me op het internet gebeuren, even iets opzoeken via google en voor ik weet ben ik twee uur verder. Maar het kan ook bij het lezen van een lekker boek, nog even die bladzijde, hoofdstuk…en oeps de tijd is gevlogen.
Het is bekend dat de tijds sneller gaat naarmate je ouder wordt en daar zijn ook verklaringen voor. Maar ik las ook eens een artikel waarin stond hoeveel zomers, lentes, herfst en winters je meemaakt in je leven. Ik vond het confronterend, want zo dat getal te zien dacht ik, aiii, dat zijn er niet zo veel.
Weekend en vakantie zijn voor mij genieten omdat ik dan tijdloos kan zijn, eten wanneer ik honger heb, slapen wanneer ik moe ben, Niet op uur en tijd, maar gewoon als het zich voordoet.
Dat is bijna ondenkbaar in het dagelijks leven, afspraken maken dat tijd ons leven bepaald. Zo laat hier, zo laat daar.  En dat is niet erg, wanneer je als gezin aan tafel wilt zitten is een afspraak van tijd nodig, anders zie je elkaar nooit.  Maar wanneer ik het gevoel krijg dat tijd mijn leven bepaald, dat het mij het gevoel geeft van gevangenschap, bekrompenheid, het een last wordt. Dan weet ik dat het tijd wordt voor pas op de plaats.  En grappige is dat ook dat weer de term tijd in zich heeft.  Eigenlijk is niet  de tijd waardoor ik me beperkt kan voelen, maar de klok. Wanneer de klok mijn leven bepaalt dan heb ik te weinig tijd om  te leven. Dus is het niet tijdloos zijn wat me een goed gevoel geeft, maar klokloos!

klok

Bladwijzer de permalink.

Één reactie op Wanneer de klok mijn leven bepaalt, dan heb ik te weinig tijd om te leven

  1. Arian zeggen:

    Mooi geschreven Diana.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *