Verwonderd….

Ik heb een prachtige reis naar Egypte achter de rug en in plaats  dat ik vol inspiratie voor een blog zit word ik stil. Stil van het moois dat ik gezien heb. Maar ook stil omdat ik aan het broeden ben wat ik kan doen om het neer te zetten. En het neerzetten is een educatiecentrum in een klein dorp boven Luxor. Ik wil mijn netwerk niet lastig vallen met een geldvraag. Terwijl ik ook wel denk, als iedere facebookvriend en iedere linkedln connectie € 10 doneert zijn we er. En wat is nu toch € 10 ?  Of ieder lid van een groep die ik beheer € 1 doneert, dat is nog minder.  Maar ik weet ook dat die vraag regelmatig gesteld wordt, er zoveel goede doelen zijn om te doneren. Ik het zelf ook niet leuk vind om die vraag te krijgen voor iets dat ik helemaal niet ken, en helemaal niets mee heb. Dus ik kan beter tegen iedereen zeggen dat ze naar Luxor komen. En ik denk dan dat iedereen net zo onder de indruk is als ik. En geniet van al het moois dat daar te zien is. De vriendelijkheid en gastvrijheid van de bewoners.  Wat zou dat mooi zijn, als het toerisme weer op het oude nivo terugkomt. De mensen daarmee weer hun inkomsten hebben, zin van bestaan.  En ik weet ook als je het project met eigen ogen gezien hebt, dat je wel meer geeft dan die € 10.  Kijk maar eens op de website!

Gelukkig lopen er lijntjes die zorgen dat we dit project neer kunnen zetten. Maar er moet nog meer komen. En dat komt, ik heb er vertrouwen in. Soms weet je dat het lukt, je weet alleen nog niet hoe.  Mocht je een tip voor me hebben, ik hoor het graag.

Ik ben niet alleen stil daarvan, maar van de indrukken, die ik  terug kan halen wanneer ik mijn foto’s bekijk. De zonsondergang op de Nijl, mijn favoriete tempel Karnak, waar ik alleen maar hoef te zijn en me vervuld voel bij het bezoek aan het tempeltje van Sekhmet.

Het valt niet in woorden te vangen wat ik daar beleef. Als er vorige levens bestaan, dan heb ik er minimaal 1 daarvan daar doorgebracht. Ik weet niet of je dat herkent, dat je ergens bent, en dat je een gevoel van thuis hebt. Ook al is het in een andere omgeving, zelfs in een andere cultuur. Ik verwonder me daar over. En zo een paar weken na mijn bezoek, verwonder ik me nog steeds, en weet je ik vind het zo heerlijk om in verwondering te zijn, want dat maakt dat ik de dingen in mijn directe leven en omgeving anders bekijk en ervaar.  En dat maakt alles weer zo leuk, alsof het een beetje nieuw is.  En stiekem denk ik er ook al aan wanneer ik weer een keertje terug kan….

Sekhmet in Karnak Tempel

Bladwijzer de permalink.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *