Verleden..

Degene die al langer mijn blogs lezen weten dat ik soms zo’n nostalgie momentje ken. Terug naar het verleden, Niet vanuit pijn of frustratie maar meer vanuit een koestering. Momenteel (weer) eens bezig met opruimen. En dan kom ik niet om dat stukje verleden heen.  En zo ontdekte ik deze week dat het dit voorjaar 10 jaar geleden is dat ik mijn administratiekantoor verkocht. Ik kijk de jaarrekening van toen, oef, waarom weggedaan? Waar zou ik nu gestaan hebben als ik doorgegaan was? En vraag waar geen antwoord op komt. Toch was het een goede keus, waar ik nog altijd achtersta.

Ik kom een arbeidscontract tegen van mijn vader, werken bij Philips. Hij ging in een jaar in guldens verdienen wat ik nu per maand in euro’s heb, meer dan 60 jaar geleden. Ik zie ook iets van een huurovereenkomst, en die huur stond wel in verhouding. Mijn vader is dit jaar 40 jaar overleden, als hij nu plots terug kwam in deze tijd, dan zou hij het allemaal niet begrijpen.

Ik kom brieven tegen die ik naar mijn moeder stuurde als ik op vakantie was. Vanuit Frankrijk. En ik besef dat dit een van de weinige contactmomenten waren tussen ons met vakanties. Een telefoontje bij aankomst, een brief, en misschien nog een kort telefoontje. Nu volgen we elkaar tijdens de vakantie zowat dagelijks.

Ik kom de spullen van mijn kinderen tegen, een citotoets van de een, een knuffel van de ander. En ik denk vol trots aan ze, hoe ze nu zijn, wat er tot heden van ze geworden is. Ik kom mijn eigen poppenwagen tegen en ik heb de stille hoop dat mijn kleindochter daar mee zal gaan spelen.

Veel van dit soort dingen bewaar ik weer en ik vraag me af, over x-tig jaar, kijken mijn kinderen in die kist. Hoe kijken zij daar naar? Mijn brief aan mijn moeder? Oudbollig..truttig..? Contract van mijn vader? Zij hebben mijn vader niet gekend, de betekenis zal voor hen heel anders zijn. Wat moeder toch allemaal bewaard heeft.
Ik mijmer en droom. En dat is niet vervelend.  Ik gooi weer heel veel weg. Maar sommigen dingen echt niet.
En dan roept de realiteit van de dag,  gebeurtenis die me in het hier en nu brengt.  En ik moet denken aan een spreuk die ik van de week las:

ik ben gelukkig ondanks dankzij mijn verleden.

Ik moest er over nadenken, en het klopt wel, maar van mij hadden een aantal dingen echt wel anders gemogen.

Bladwijzer de permalink.

2 reacties op Verleden..

  1. Ans zeggen:

    Ik heb ook nog een kist met spulletjes van pa en ma maar kan ze niet weg doen ?

  2. Toos zeggen:

    Prachtig verwoord?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *