Vakantie borrels

Vakantie, ook dit jaar heb ik vroeg mijn “zomervakantie” en ben ik nu halverwege die vakantie. Ik blijf vakantie iets “raars” vinden. Huis en haard verlaten om “eruit” te zijn, genoegen nemen met minder dan je in je eigen huis hebt, eten bestellen waar je thuis nog niet over na zou denken, mensen die een taal spreken waar ik niet zoveel van begrijp. Het fijne van vakantie vind ik o.a. het tijdeloos zijn. Nergens op tijd te hoeven zijn, opstaan wanneer je wakker bent, eten wanneer je honger hebt, slapen wanneer je moe bent. Was stapelt zich op, geen haar op mijn hoofd die zich bezighoud dat at in een wasmachine moet. Op zijn Italiaans koffie zetten, en dat lekker vinden, en dan straks thuis weer zeggen: ohh, wat fijn dat we ons koffieapparaat weer hebben, want die Italiaanse koffie was niet te..  Vakantie is voor mij ook het moment van borrelen. Niet letterlijk de borrels drinken, maar stil staan bij mezelf, bij dat wat ik doe in het leven. Heb ik juiste keuzes gemaakt? Wil ik het anders? Wat wil ik anders. Eigenlijk een beetje dat voor veel mensen hoort bij oud- en nieuw. Dan heb ik het niet. Mijmerend in een stoel tussen de wijnvelden, kijkend op een plein naar het mooie van deze steden, s avonds op het terras, met een omslagdoek tegen de kou. Ik kan dat borrelen niet tegenhouden, het komt, het gaat, en het is er. Vroeger toen ik nog trainingen gaf ontstonden op deze momenten de leukste nieuwe ideeën, die thuis verder uitgewerkt werden. En nu, nu is het vooral, had ik wel moeten stoppen met het geven van trainingen en therapie?  En als dat geen juiste keus was, hoe en wat wil ik dan gaan doen? Afscheidsfotografie is fijn om te doen, maar is dat de juiste keus? Brengt het de twee werelden van mijn psychosociale achtergrond en mijn fotografie hobby wel bij elkaar. Hier in Toscane heb ik al tig foto’s gemaakt. En ik weet dat wanneer ik ze straks terug kijk mij dat een geluksgevoel geeft. Ik weet niet hoe dat voor anderen werkt, maar ik blijf altijd mijn foto’s terug kijken. Ik word er blij van.  Maar die combi, brengt deze wat ik gehoopt/verwacht had.  De borreluren op mijn vakantie brengen niet altijd antwoorden, laten me wel stil staan bij wat er is. Het is goed zoals het is, maar dat wil niet zeggen dat dat voor komende 10 jaar geldt. Borrelen hoort bij mij, ik heb wel geleerd dat wat boven borrelt niet direct omgezet hoeft te worden in… ja waarin?. Voorlopig geniet ik hier nog van de zon, de mensen, de dingen die ik hier heb en thuis niet en andersom.. Populair gezegd, even uit de comfortzone….maar dat vind ik zo’n hypetherm, ik noem het tijd nemen voor mezelf en geen mogelijkheid hebben om te vluchten in het dagdagelijkse. (En vakantie houd eigenlijk nog zoveel meer in…daar is een blog te kort voor 🙂 )

Voor degenen die het voor de boeg hebben: fijne vakantie gewenst!

Mijmeren

Borrelen

Bladwijzer de permalink.

4 reacties op Vakantie borrels

  1. Loek Knippels zeggen:

    Mijn ‘borrelen’ noem ik ook weleens een ‘po-moment’: even helemaal niks en dan de gedachten laten komen, zonder die te sturen en te voelen of ik er wat mee kan/wil. Ik weet ook dat juist dit soort momenten ‘quality-time’ omvatten omdat ik toch teveel de neiging heb om door te rennen, te weinig stil sta. Vandaar dat ik nu wel uitkijk naar een korte vakantie, dat is al heel wat jaren geleden dat ik kon zeggen: “Ik heb vakantie”. Geniet nog van jullie laatste week Toscane, het is er zo mooi (blijkt uit de fraaie foto’s) dat ik er ook weleens heen wil. Jammer van de koffie: ik dacht nl dat de capucino juist daar verrukkelijk smaakt….

  2. Toos zeggen:

    Leuk en herkenbaar……….. Geniet nog even in Italië en wij gaan morgen even afstand nemen van de “sleur” van alledag en ons hoofd leegmaken en…… weer volstoppen met nieuwe impressies die we opdoen in een ander stukje Nederland.

  3. Diana zeggen:

    Toos voor jullie ook hele fijne vakantie!

Laat een antwoord achter aan Diana Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *