Telefonische acquisitie

Gisteren heb ik een halve dag gewerkt en in die halve dag ben ik vijf keer gebeld door iemand die mij iets wilde verkopen. Dat is meer dan één keer per uur.  Vaak geeft degene die belt aan dat ze niets willen verkopen maar me willen informeren. Informeren over kostenbesparingen, waarvoor ik dan meestal toch wel weer iets moet kopen. Ik werk bij niet zo’n grote onderneming wat meebrengt dat ik vaak de telefoon aanneem.  Als ik de telefoon opneem en ik hoor een soort herrie op de achtergrond dan weet ik het al: een callcenter. Vaak wordt naar de directeur gevraagd die ze dan ook bij naam kennen. Uiteraard via de kamer van koophandel.  Alleen wordt de directeur er niet blij van wanneer hij op de zaak is dat hij dit soort telefoontjes krijgt.  Ze komen bij mij dus niet verder.  Of er wordt gevraagd naar iemand die er al lang niet meer werkt, als ik ze dat dan vertel dan wordt gevraagd wie dan verantwoordelijk is voor…. En vaak ben ik dat zelf.  Standaard zin: ow dat is goed dat ik u tref. Nou helemaal niet goed, want ik heb hier geen tijd voor. Liefst frutselen ze dan nog informatie los: welke printer heeft u nu staan, wat is uw energieverbruik nu,  ze vragen nog net niet mijn pincode..
En weet je, ik begrijp het wel. Zij willen hun product of dienst verkopen, net zo graag als wij dat willen. En ik probeer daarom toch vriendelijk te blijven. Maar als er gedramd wordt, en niet geluisterd dat ik, ongeacht de meest mooie aanbieding,  geen interesse en tijd heb, dan wordt de bitch in mij wakker.  En moet ik erg mijn best doen om aardig af te sluiten. En men heeft gelijk, want soms, een hele enkele keer wordt de nieuwsgierige in mij wakker en wil ik wel meer informatie. Dat omdat ik daar “toevallig” mee bezig ben en de persoon op het juiste moment belt. Waarschijnlijk is dat waarom deze manier van acquisitie blijft bestaan, want als het echt niet zou werken, zou je er toch mee stoppen? En toch, lieve acquisiteurs, mij hoef je niet meer te bellen, en ook het verhaaltje van het bel me niet register, ken ik intussen wel. En anderzijds: respect voor jullie doorzettingsvermogen… En wie weet bel ik jou binnenkort wel, of je een Savona Wasboxen nodig hebt?  Ik wil je ze niet verkopen hoor, alleen laten weten wat het je allemaal op kan leveren! Kun je niet wachten tot ik jou bel, bel dan mij!

teleoon

Bladwijzer de permalink.

4 reacties op Telefonische acquisitie

  1. Patricia Mols zeggen:

    zo ook met Johova’s; och…ze mogen hun verhaal doen maar ik zeg vooraf altijd dat ik alleen wil luisteren en verder mijn eigen manier van geloven heb en daar heel gelukkig mee ben! Ook hun doorzettingsvermogen blijkt steeds heel groot…….

  2. Henri Otte zeggen:

    Hoe drammig ze ook kunnen zijn, hun werk moeten ze ook doen!!!!
    Maar het is niet leuk als het gebeurt. Kan behoorlijk frustrerend zijn. Ze alleen maar laten praten en luisteren en dan niks kopen zij moeten toch ook eten!!!!

    • Diana Kors zeggen:

      IK ben het helemaal eens dat ook zij hun werk doen en willen hun geld op een eerlijke manier verdienen. En ik vind het knap dat ze dit werk kunnen doen. Maar hoe graag zij ook willen scoren, ik kan niet al die gesprekken voort laten duren, ze valse hoop geven dat ik misschien we interesse heb. Ik zorg dat ik daarom vrijwel altijd netjes en beleefd blijf. Dat is toch zeker het minste dat ik kan doen. Maar ik verwacht wel dat ik op dezelfde manier terug behandeld wordt en dat ontbreekt er soms wel aan… ik doe immers ook gewoon mijn werk..

      • Patricia Mols zeggen:

        als je vooraf aangeeft dat je geen interesse hebt en ze willen toch wat vertellen en je láát ze datgene dan vertellen dan schep je m.i. geen valse verwachtingen; je bent vooraf eerlijk geweest. Helemaal oké en idd vriendelijkheid mag een wederzijdse reactie zijn op hoe het eindresultaat ook mag zijn; dat kost niets maar brengt heel veel op!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *