Rituelen

Laatste tijd was het al een paar keer in mijn gedachten. Rituelen. En vervolgens staat er een artikel in de krant over rituelen, spreek ik een vriendin die vertelt dat ze de rituelen van de zondag mist. En niet veel later hebben we binnen een groepje vrouwen ook nog eens over dat onderwerp.
Rituelen, we kunnen niet met en zonder.  Niet met, daarbij bedoel ik dat we ons vaak af gaan zetten tegen de rituelen die we van huis uit meekregen. Vanuit de katholieke achtergrond, het naar de kerk gaan, bidden voor het eten …, opgedrongen rituelen die geen inhoud meer lijken te hebben.
En anderzijds zijn het vaak rituelen die we van huis uit meekregen die we koesteren en in ere houden.

Citaat van wikipedia:  Een ritueel is een serie handelingen die gezien worden als een gebruik en bepaald zijn door achtergrond en cultuur . Rituelen vinden vaak plaats op feest-en gedenkdagen.
Rituelen hebben vaak ook met wensen te maken, maar ook met overgangen, overgangen van seizoenen, over overgang van levensfases, van b.v. kind naar volwassene. En veel van deze rituelen zijn inbed in kerkelijke rituelen. De laatste vallen steeds meer weg.  We zijn  steeds minder kerkelijk en daarmee gebruiken we minder rituelen die toch belangrijk zijn. Wanneer we trouwen dan worden die rituelen over genomen doordat er meer aandacht is in het gemeente huis en mensen zoeken daarnaast hun eigen ritueel. En dat gebeurt ook bij geboorte en sterven.  En ik denk dat dat belangrijk is. Want zonder ritueel gaan we iets missen. Wordt het te vanzelfsprekend. Rituelen zijn goed voor ons. Een begrafenis zonder ritueel maakt dat het plaatsen van het verlies moeizamer verloopt, geen ankerpunt om naar terug te pakken.  We mogen onze eigen rituelen maken, we mogen bekende rituelen gebruiken, maar het moet bij je passen. Het heeft geen zin om een of ander ritueel uit een andere cultuur hier uit te voeren, wanneer het ons niet raakt.
Maar kleine rituelen zijn ook belangrijk. In mijn gezin van herkomst bidden wij altijd voor- en na het eten. In mijn huidige gezin hebben we dat nooit gedaan.  Wanneer ik ergens ben waar stilte wordt gevraagd, dan word ik opnieuw bewust van dit ritueel.  Danken voor het eten, dat jij hebt, dat voor jou klaargemaakt is. Ieder kan en mag op zijn eigen manier doen, maar zonder ritueel op welke manier dan ook is het vanzelfsprekend en staan we er niet bij stil dat dat eigenlijk niet zo vanzelf sprekend is. Eén van de dingen die wij in ons gezin wel doen is met elkaar aan tafel eten. Ook dat is voor een ritueel kiezen, om dat zo te doen geeft dat er aandacht is voor elkaar en het eten.
Tijdens mijn opleiding bij het-ihc, werd het volgende gebed gebruikt voor het eten en ik vind deze altijd nog mooi: De aarde droeg het in haar schoot. Zon en regen brachten het rijp en groot. Aarde zon en regen die ons dit schenken, dankbaar willen wij u gedenken en daarbij niet vergeten, hij/zij die bereide dit eten.
Ik hoop nu we niet meer zo kerkelijk aangelegd zijn, dat we wel het belang blijven zien in rituelen, groot en klein. Het is onmogelijk om in een korte blog alle in- en outs over rituelen te schrijven, maar als je geïnteresseerd ben google gerust en er gaat een wereld voor je open, waar je jouw plan rondom rituelen kunt trekken.

Rituele plaatsen

Rituele plaatsen

Bladwijzer de permalink.

4 reacties op Rituelen

  1. Patricia Mols zeggen:

    Rituelen….ook gewoontes…..ticks; eigen-aardig-heden die je wel of niet wilt behouden en sommigen waarvan je blij bent dat je ervan af bent. Ik ken ze wel. Ook traditie wil ik onder rituelen plaatsen….eieren kleuren/zoeken en de eierkoning met Pasen; surprises en rijmen met Sinterklaas; samen eten met Kerst; de boom versieren en zeker de kransjes erin niet vergeten, enzo meer…….bewustwording van mooie dingen….herleid uit mijn jeugd! Dankbaar.

    • Diana Kors zeggen:

      Hallo Patricia, wikipedia schreef dat gewoonten waar we niet meer zonder kunnen rituelen zijn met als voorbeeld, wanneer je iedere avond voor je gaat slapen een blokje omgaat is dat een gewoonte. Is het zo dat je gelooft dat je niet meer kunt slapen zonder dat blokje om is het een ritueel. Ik vind dat zelf wat kort door de bocht, want ik vind dat meer een dwangmatige handeling worden dan een ritueel. Maar soms zijn rituelen ook wel dwangmatige handelingen.
      Zelf zou ik tradities en gewoonten niet onder rituelen willen plaatsen, waarbij ik weet dat tradities vaak net zo’n belangrijke plaats innemen als rituelen. Misschien is het verschil soms subtiel, maar die is er voor mij wel.
      Groetjes, Diana

  2. Regula Schlaefli zeggen:

    Rituelen – het gebed/spreuk voor het eten die je aanhaalt van het IHC; er schuilt voor mij echt de diepe betekenis van “alles is met alles verbonden” in.
    In mijn familie van herkomst was het bidden voor het eten ook gewoonte/ritueel; dit heb ik wel bewust aangehouden, wél andere woorden. Weliswaar in duits. Wanneer de inmiddels volwassen kinderen met partners thuiskomen doe ik dit nog steeds voor het eten, de schoonzoons moesten er wel aan wennen. Het zijn twee verschillende spreuken die ik hier wil delen, ze lijken ergens wel op wat je zelf hebt geschreven van het ihc. De een heel simpel, de ander wat ingewikkelder met voor mij DE diepe kern, die voor mijn ‘mind’ steeds vatbaarder lijkt te worden.
    Dat wil zeggen dat ik meen te begrijpen wat er in wezen bedoeld wordt met het tweede gedeelte.
    “Erde die uns dies gebracht, Sonne die es reif gemacht; liebe Sonne, liebe Erde, euer nie vergessen werde!”
    “Es keimen die Pflanzen in der Erden-nacht, es sprossen die Kräuter durch der Luft Gewalt, es reifen die Früchte duch der Sonne Macht.
    So keimet die Seele in der Herzen’s Schrein, so sprosset der Geistes Macht im Lichte der Welt, so reifet des Menschen Kraft in Gottes Schein.”
    Voor ‘Gottes’ kan je zelf invullen: Bron, kosmos, Licht, oorsprong, het LEVEN

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *