Oprechte aandacht kan het verschil maken..

Vandaag las ik  via een facebook link dit verhaal: http://www.dailynieuws.nl/deze-jongen-verlaat-het-klaslokaal-en-zijn-juf-barst-in-tranen-uit-daarna-verandert-ze-alles-voor-altijd/  , het verhaal ontroerde mij, ik voelde me een beetje verwant met Teddy.  Het verhaal brengt mij terug bij het verlies van mijn vader, ik was aantal jaren ouder dan Teddy, zat net op de middelbare school. Maar ik kan me nog zo voor de geest halen hoe ik me voelde. Niet alleen voor de geest halen,  ik kan het soms nog voelen. Het verdriet, de eenzaamheid, het onbegrepen voelen en niet weten wat of hoe te doen. Natuurlijk was ik niet alleen, ik had mijn moeder, mijn broer en zus, en andere familieleden die hun best deden.  Maar dat voelde toen niet zo.   Naar mijn idee kreeg ik niet wat ik nodig had, terwijl ik toen zeker niet onder woorden kon brengen wat ik dan wel nodig had.
Ik denk dat we allemaal op zijn tijd een engel op ons pad nodig hebben. Zeker kinderen in zo’n kwetsbare situatie, of dat nu door verlies van een ouder komt of door andere omstandigheden.  Maar ook als we ouder zijn kunnen anderen soms het verschil maken tussen slagen en of niet slagen.  En niet door grootse daden maar door aandacht. De juffrouw van Teddy heeft wel op een bijzonder manier een enorm cadeau terug gekregen….die plaats op de Teddy zijn bruiloft.  En terug kunnen kijken op hoe deze jongen zeg ontwikkeld heeft en dat zij een steen in zijn rivier verlegd heeft.
Ongelooflijk hoe oprechte aandacht voor een ander soms zo’n verschil in iemands leven kan zijn.