Ik krijg wel eens het verwijt dat ik hooghartig ben, verwaand. Uhh, denk ik dan, hoezo? Dan blijkt dat mensen mij tegen komen en ik, ik loop ze straal voorbij. Men interpreteert dat als dat ik mensen niet wil zien. Blijkbaar komt er dan bij mensen niet op, dat ik mensen niet goed kan zien. Ik heb een oogafwijking, waardoor ik, zeker als ik de hond uitlaat, geconcentreerd ben waar ik loop, ik zie wel dat er iemand aan de overkant loopt, maar ik heb geen idee wie. Mijn gehoor is ook niet goed, dus als die persoon mij goedendag zegt….ik hoor het niet. De auto die voorbij komt: ik wel een donkere of lichte auto, als die rood is valt me dat ook op. Maar dat er iemand inzit…
Ik heb wel eens gedacht: ik doe een bord om, zoals een slechthorende fietser een bordje achterop heeft, zodat mensen weten: ze kan er niets aan doen. Zodat mensen zich niet gekwetst voelen wanneer ik niet groet.
Ik tracht het nu andersom te doen: ik groet en roep tegen iedereen. Alleen dat werkt eigenlijk ook niet, want door mijn concentratie op waar ik loop mis ik gewoon de helft.
En als ik me niet concentreer…..dat gebeurt ook wel eens, dan is de kans op een valpartij groot, zal niet de eerste keer zijn dat ik in het zand lig te happen. Gelukkig loopt dat meestal goed af, tot die ene keer ik mijn ellenboog brak. Dus mijn conclusie: liever hooghartig dan een valpartij.
Tegelijkertijd verbaas ik me dan ook wel over het oordeel van mensen. Als ik eens iemand zie, en die groet niet, dan denk ik niet: tjee wat een hooghartig en verwaand mens, maar dan denk ik: oh ze heeft me niet gezien, en als ik enthousiast roep: Hoi, Hallo, en er komt geen reactie, denk ik; net zo eigenwijs als ik, moet ook eens naar de audicien.
Enne degene die nu denkt: slechtziend, fotograferen….ik ben niet slechtziend, met hulp van mijn bril zie ik goed, en die bril heeft maar een minimale sterkte, met mijn ogen is niets mis…uhh… nee met mijn ogen is niets mis… wel met de spieren rondom mijn ogen, die zorgen dat de beweging van de ogen niet optimaal is. En dat is voor een fotograaf juist een kwaliteit: ik zie details die anderen niet zien, ik zie de wereld net even anders als een ander: kwaliteit voor een fotograaf!
