Hoe zit het met columns?

Ik vraag me af hoe ze dat doen, die columnschrijvers. Er wordt in een tijdschrift wekelijks geschreven en het gaat over de buurvrouw/buurman, collega, kinderen. Voor de personen in kwestie moet het duidelijk zijn over wie het gaat. En hoe vindt die persoon dat dan?
Ik vraag me dat af omdat ik boek aan het schrijven ben over mijn leven. Het wordt tijd dat er een boek komt, mijn eerste boek is alweer wat jaartjes geleden. En hoe vaak zeg ik niet dat ik over mijn leven een 7-delige serie kan schrijven. Nu zevendelig wordt het niet, maar ik ben zelf soms wel verbaast over wat er in mijn leven allemaal voorgevallen is. En het gaat niet alleen over mij dus er zullen mensen zijn die zich terecht herkennen. En hoe is dat dan? Want ik schrijf uiteraard vanuit mijn ervaring, mijn perspectief en die kan misschien wel anders zijn. En misschien is het niet voor iedereen leuk om mijn ervaring te lezen. Hoe ga je daar dan mee om. Maar als ik dan die columns lees dan denk ik: daar kan het ook….
Of zou dat allemaal fictie zijn, of in cognito? Ik heb wel een keer bedacht dat stel dat het tot uitgeven komt, dan moet ik het misschien onder pseudoniem doen. En tegelijkertijd denk ik: nee, ik wil wel voor mijn leven uitkomen. Maar ik heb mijn leven niet alleen geleefd…
En dan peins ik hoe ik het zou vinden als ik in iemand boek of column voor zou komen. Als het positief is, is dat natuurlijk niet zo moeilijk, maar ik heb vast niet alleen leuke en positieve dingen gebracht, dus stel dat… zou ik dat dan leuk vinden?
En daarom vraag ik me nu dus af hoe het met die bekenden van die columnschrijvers zit. Misschien moet ik ze dat gewoon maar eens vragen….maar het zal toch mijn idee over mijn boek niet veranderen. Overigens duurt dat boek nog wel even, want een saai leven heb ik nog steeds niet, dus het ontbreekt wel eens aan de tijd.. dus voorlopig hoeft niemand zich nog ongerust maken.

 

Zij hebben geen last van mijn schrijfsels

Zij heeft geen last van mijn schrijfsels

Hij heeft ook geen last van mijn schrijfsels

Hij heeft ook geen last van mijn schrijfsels

Bladwijzer de permalink.

4 reacties op Hoe zit het met columns?

  1. H.Otte zeggen:

    Hoi Diana, ik zou zeggen probeer het maar om daar een boek over te schrijven, zou het knap vinden van je. Succes met je voornemen. Groet Henri

  2. Loek Knippels zeggen:

    Een boek dat alleen gebaseerd is op je leven, kan ´gevaarlijke´ kost opleveren. Veel schrijvers maken gebruik van het eigen leven en gooien er een sausje fictie overheen. Dan gaat realiteit en fictie door elkaar lopen /alleen jij weet wanneer het echt was of wanneer fictie. Ik denk dat je de wereld echt iets te vertellen hebt. Aan elke zonzijde zit namelijk ook een schaduwzijde. En als beide aspecten een rol krijgen, wordt het heel boeiend. Ik teken vast in voor het exemplaar. Succes.

    • Diana Kors zeggen:

      Hi Loek, dat gevaar kan ik niet zo zien, de lezer mag er mee doen wat hij wil, zijn eigen beeld, interpretatie aan het geheel geven. Ik zou niet graag mensen kwetsen, maar misschien gebeurt dat toch, omdat ik het vanuit mijn perspectief geschreven wordt. Misschien denken mensen zich te herkennen terwijl het daar niet over gaat. (dat heb ik in mijn vorig boek al meegemaakt 🙂 ) Vandaar dat ik me afvraag hoe dat is bij die columns in tijdschriften en boeken. Daarnaast wat voor mij geen fictie is kan voor een betrokkene toch het fictie sausje hebben, gewoon omdat het anders beleefd, anders ervaren is. Het zal toch niet voor het eerst zijn dat een ervaring door familie ontkent wordt? Dat is bij ons nooit gebeurd? Zo was dat niet. Een reden voor clienten in therapie de confrontatie met familie maar achterwege te laten. Immers wat levert het je op als je door je verhaal te delen het je alleen oplevert dat je je nog eens afgewezen voelt omdat de ander het niet herkent, erkent. En mocht je als schrijver er zelf al fictie van maken om het verhaal mooier te laten zijn, dan neem ik aan dat dit vermeld wordt. En met welk doel wordt een boek geschreven? Om verslag van je leven te maken, of om je leven in een boekvorm te gieten? Of is het een roman waarin asepcten van je leven terugkomen? Het is in iedergeval leuke materie om jezelf af te vragen hoe dit soort zaken zitten. Groet, Diana

Laat een antwoord achter aan Loek Knippels Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *