Fotografie is hot!

Discussies die ik voorbij zie komen over het programma het Perfecte Plaatje, wel eerlijk, niet eerlijk, aantallen mensen die naar dat programma kijken, het aantal fotocursussen, aantal fotografie gerelateerde facebookpagina’s die ik voorbij zie komen, ik kan niet anders concluderen: fotografie is hot.

Mijn eerste zelf gemaakte foto’s dateren uit 1977, op vakantie, zuinig met het fotorolletje, ik kreeg er maar één, ontwikkelen was duur. Tot op de dag van vandaag spijt dat ik zo zuinig was, het was de laatste vakantie waarbij mijn vader er nog was.

Daarna altijd foto’s gemaakt. Vakantiefoto’s, maar ook van mijn directe omgeving, mijn ziekenhuis opname. En nu denk ik vaak: als ik opnieuw 18 was, dan werd ik fotojournalist. Lang wist ik niet eens dat dat echt een beroep was.
Net zo goed als ik niet wist dat mijn manier van fotograferen een naam heeft: ogenbliksfotografie. Als fotograaf heb ik regelmatig last van een identiteitscrisis. Als ik een foto-opleiding volg dan ontstaat er weerstand. Ja ik wil de techniek leren, nee ik wil niet in een keurslijf van zo moet het en alleen dat is goed. Natuurlijk besef ik dat techniek ondersteunend moet zijn, en net als alles start je bij een basis en moe je dat eerst onder de knie hebben.  Maar ik houd er zo van om dat te fotograferen wat ik tegenkom, met het licht dat er is, met de omstandigheden, met het fototoestel dat ik bij me heb. En voel me zo happy als ik dan iets leuks vastleg, dat nooit meer voorkomt. Zoals de foto hieronder. Dat is er, of dat is er niet.
En wanneer ben je geen hobby fotograaf meer? Als je geld vraagt voor opnames? Als je een serieuze opleiding hebt gedaan? Daar is geen eenduidig antwoord over te vinden, de een vind dat, de ander vind dat. Laat ik zeggen dat het voor mij niet mijn hoofdberoep is. Overigens las ik onlangs over een 80 jarige dame die samen met haar zoon foto’s ging maken, en zij werd op haar leeftijd met haar foto’s gewoon nog beroemd..,,

Wanneer ik op een fototentoonstelling loop dan zie ik foto’s waar mensen uren, dagen, weken en soms wel jaren aan gewerkt hebben, naar toe gewerkt. Ik vind dat oprecht knap. Ik kan dat niet.  En ik betrap mezelf vaak op dat ik te gehaast ben, te snel, waardoor de foto onscherp is, niet recht of… En ik heb me voorgenomen, daar in te trainen, ondanks dat ik een ogenbliksfotograaf ben, rust bewaren, nadenken, en soms (misschien wel vaak) is daar de tijd niet voor.
Misschien dat dat ook een van de redenen is dat ik als afscheidsfotograaf werk, natuurlijk het ja woord bij een huwelijk doe je ook geen twee keer, maar veel foto’s worden daar in scene gezet. Bij een uitvaart zelden. Soms nog een foto van het gezin bij de opgebaarde dierbare. Maar de rest is ondanks een draaiboek, onvoorspelbaar.

En eigenlijk denk ik: wat maakt het uit hoe of wat iemand fotografeert, als de fotograaf er zelf maar blij is, of het nu een perfecte foto is of niet.  Maar ik fotomaak-land moet je een dikke huid hebben, kritiek horen en meenemen waar je iets mee kunt en verder: loslaten! (En dat is niet anders dan bij andere zaken in het leven :-))

Bladwijzer de permalink.

Één reactie op Fotografie is hot!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *