De weg van Frankrijk, naar Marokko, naar Egypte

Het leven loopt zoals het loopt en er komt van alles voorbij wat je kunt afpakken of voorbij kunt laten gaan. Ik ben iemand die graag iets afpakt om te onderzoeken of ik iets leuk vind, of het bij mij past, om vervolgens iets te koesteren of uit te diepen, of om te concluderen dat het “niets is” voor mij. En blij te zijn met de ervaring. En soms mag ik ervaren dat het bijzondere en mooie ervaringen en momenten oplevert:
Volgende week ga ik naar Egypte en mag daar workshops familieopstellingen geven. Dat is al bijzonder op zich, maar de weg daarheen is zeker zo bijzonder en internationaal.
Het begon bij de opleiding bij het IHC (www.het-ihc.nl ), met daarin een Frankrijk week. Een week van huis, opleiding volgen. Dat was behoorlijk gewaagd. Man en kinderen (die laatste waren nog jong, de eerste trouwens ook :-)) achter laten en in de auto naar Frankrijk. Die eerste reis maakte ik met Sabine (die nu in Egypte woont en waar ik volgende week ben). Ik weet nog: sneeuw (was in maart), we reden de locatie een paar keer voorbij, het was spannend. We hadden een fantastische week, met inzichten, ervaringen en contacten voor het leven. Herinneringen die ik tot op de dag van vandaag koester.  Die opleiding heb ik doorgezet en ik heb mezelf daarna  verder verdiept in familie-opstellingen. En tijdens die opleiding kregen we de mogelijkheid om een cursusweek in Marrakesh (Marokko) plaats te laten vinden. Dat is gebeurd en het was een fantastische week waarin een van de deelnemers (en tevens eigenaar van de locatie waar we verbleven) mij een blik in de wereld van de familiebedrijven liet zien, op basis familie-opstellingen, een unieke kans en bijzonder. Ook de herinneringen aan die week koester ik.  En dan nu uitwaaien naar Egypte. Luxor de plaats waar Sabine nu woont, waar ik graag en regelmatig kom. En waar we het project Light of Life in Luxor hebben, voorziening van voedselpakketten en opbouw van een schooltje. (http://www.light-of-life-luxor.com )
En als ik me dit dan zo overdenk, dan besef ik hoe enorm rijk die ervaringen mij gemaakt hebben. En hoe dankbaar ik ben dat ik regelmatig iets afpak en niet voorbij laat gaan.  Ondanks wat beren die op de weg lijken te zitten. Mijn ervaring is dat die beren niet op de weg zitten, maar tussen je oren en daarmee soms wel in de weg.


Les Grangeonnes, de plek in Frankrijk, IHC opleiding

Marokko, week opleiding familie-opstellingen

Luxor, Egypte  workshops met Pamela en
ikzelf familieopstellingen geef.

Getagd , . Bladwijzer de permalink.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *