5-jarig jubileum, niets bijzonders of toch..

Vandaag ben ik 5 jaar in dienst bij mijn huidige werkgever. Op zich lijkt dat natuurlijk niet zo bijzonder, maar voor mij wel. In mijn werkzame leven (toch meer dan 30 jaar nu) heb ik het bij een werkgever nog nooit zo lang volgehouden. Wel als zelfstandig ondernemer. En ik heb mezelf 5 jaar geleden ook verbaast dat ik de keus voor loondienst maakte.  Heb ik zo’n slechte werkgevers gehad dan? Nee, helemaal niet, alleen ik… ik ben degene die onrustig wordt, andere dingen wil, uitdagingen, verandering. En dan gaat het om alles, behalve meer geld verdienen. Want dat heeft me tot heden het minste geboeid.  Als ik kijk, was mijn kinderdroom: studeren. Biologie is het lang geweest. Mijn leven liep anders, door omstandigheden werd het geen studeren, heb ik 8 jaar over mijn havo diploma gedaan. En toen moest ik een keus maken, ik moest geld verdienen maar studeren wilde ik ook: het werd de B-verpleegkunde opleiding op toen de RPI (nu Grote Beek).  Van daar uit de administratieve kant, om jaren later (40+) weer de psychische kant op te gaan en nu uiteindelijk beide te doen.
Maar vandaag viel één van mijn kwartjes,  een tijd lang ben ik bezig met het schrijven van een boek over mijn leven, dat goed begon en toen…..kwam er niets meer op papier en steeds dacht ik, wat ik wil ik ermee. Mensen laten lezen wat ik dan toch allemaal meegemaakt heb? Heb ik een boodschap? En zo ja, wat is dat dan.
En vandaag dacht ik mijn boodschap is dat ik mensen de rode draad  in mijn, en daarmee hun leven wil laten zien. En dat wanneer je de rode draad veranderd, dat dan pas je leven veranderd. Mijn eeuwige hunkering naar studeren en ontwikkelen, het is mijn kinderdroom: studeren, dat ging niet, dus blijft me dat volgen en verlang ik daar altijd nog naar. En zo zijn er een paar meer draden in mijn leven te ontdekken die ik je nu niet ga vertellen, want ik hoop dat je straks mijn boek koopt (duurt nog jaren hoor).  En misschien hoef je niet zo zeer je rode draad te veranderen als wel de omgeving waar die rode draad bij past. Wanneer ik soms zie dat wat ik nu doe, ontstaan is door, dan kan ik het veranderen, of accepteren en vooral erom (glim-)lachen.
Ik had eigenlijk 5 jaar geleden niet gedacht dat ik nu nog bij dit bedrijf zou werken.  Maar ik heb een weg gevonden om met mijn rode draad om te gaan en weet dat verder zoeken niet gelukkiger maakt. Anderzijds is het ook een bijzondere baan, bij een bijzonder bedrijf, met bijzondere mensen.  Dat maakt dat de verveling niet toe hoeft te slaan. En uiteindelijk heb ik zelf de regie over mijn leven en zelf de invloed om de minder leuke situaties te keren. (tenminste als ze dusdanig minder leuk zijn dat ik er last van heb)  Soms heb je dan eventjes een spiegel nodig en gelukkig krijg ik die ook!

RPI cijferlijst

Ervaringen die nog altijd bruikbaar zijn 🙂

Bladwijzer de permalink.

Één reactie op 5-jarig jubileum, niets bijzonders of toch..

  1. Toos zeggen:

    Proficiat met dit lustrum.
    Blijf schrijven, want het is erg boeiend om dit te volgen………:)

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *